Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012, η Δημοτική παράταξη ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΙΓΑΛΕΩ, έφερε ως θέμα εκτός ημερήσιας διάταξης πρόταση ψηφίσματος για τα γεγονότα κατά την ψήφιση του νέου μνημονίου, η οποία απορρίφθηκε από το προεδρείο ως μη κατεπείγουσα και θα συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη επόμενου δημοτικού συμβουλίου. Επίσης, έφερε εκτός ημερήσιας διάταξης θέμα για τη σχεδιαζόμενη κατασκευή των πανάκριβων και περιβαλλοντοκτόνων εργοστασίων καύσης που θα πολλαπλασιάσουν τα τέλη και θα ανοίξουν το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων, η οποία επίσης απορρίφθηκε ως μη κατεπείγον και θα συμπεριληφθεί σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Στα θέματα της ημερήσιας τοποθετήθηκε για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο και το Επιχειρησιακό Σχέδιο του Δήμου. Επίσης, έκανε επισημάνσεις και μια ερώτηση. Αναφορικά με τις ψηφοφορίες επί των εισηγητικών, για το Ρυθμιστικό Σχέδιο έγιναν δεκτές παρατηρήσεις μας, αλλά αρνήθηκαν να συμπεριληφθεί στην απόφαση η συνολική πολιτική κριτική που εισηγηθήκαμε και ιδιαίτερα το σημείο ότι «το ΡΣΑ/Α κινείται στις γραμμές της ιστορικής διαίρεσης της Αττικής σε υποβαθμισμένες και μη χωρικές ενότητες, διατηρώντας και ενισχύοντας τη συσσώρευση οχλουσών χρήσεων στη Δυτική Αθήνα/Αττική: Ελαιώνας, Θριάσιο». Ως εκ τούτου η παράταξή μας ψήφισε μόνο σημεία του εισηγητικού που αφορούν το Αιγάλεω και τις δικές μας θέσεις. Σε ότι αφορά στο Επιχειρησιακό η παράταξή μας καταψήφισε την εισήγηση της Δημοτικής Αρχής. Δείτε παρακάτω την ερώτηση, τις επισημάνσεις, την πρόταση ψηφίσματος, την τοποθέτηση για το Επιχειρησιακό Σχέδιο και την τοποθέτηση για το Ρυθμιστικό Σχέδιο.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
(1) Στο Δήμο σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών στο Επιχειρησιακό, υπηρετούν 29 Σχολικοί Φύλακες και για 4 από αυτούς υπάρχει διαδικασία εξέλιξής τους σε θέσεις Δ.Ε. Διοικητικού. Υπάρχουν αιτήσεις και από άλλους σχολικούς φύλακες για να ενταχθούν σε άλλες υπηρεσίες του Δήμου;
Προτίθεστε να ικανοποιήσετε στο μέλλον άλλα παρόμοια αιτήματα ή να μετακινήσετε τους σχολικούς φύλακες σε άλλα δημοτικά κτίρια ώστε να καλυφθούν ανάγκες φυλαξής τους;
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
(1) Επισημαίνουμε ότι η πρόσληψη ειδικoύ συμβούλου από τη Διοίκηση για τον Πολιτισμό - μάλιστα μη κάτοικο Αιγάλεω και με υψηλό μισθό παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις - στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ασφυξίας του Δήμου, αδυναμίας πληρωμής μισθών και εξ αντικειμένου πολύ περιορισμένης δυνατότητας παραγωγής πολιτιστικού έργου, αν σε άλλες εποχές θα ήταν περιττή και πολυτελής σπατάλη, στις σημερινές είναι προκλητική και απαράδεκτη. Δείγμα της εκτός τόπου και χρόνου διαχείρισης της Διοίκησης και της «πάση θυσία» εξυπηρέτησης προσωπικών ή κομματικών πελατειακών σχέσεων
(2) Επισημαίνουμε ότι η κατασκευή του 5ου βρεφονηπιακού σταθμού (δίπλα στο χώρο του πατινάζ) αποτέλεσε διαχρονικό αίτημα και διεκδίκηση, ομόφωνων αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο παραταξιακών αντιπαραθέσεων. Απαιτείται ουσιαστική συζήτηση με τους περίοικους και από διαπαραταξιακή επιτροπή αν κρίνεται απαραίτητο, ώστε να εξηγηθούν οι ανάγκες κοινωνικού εξοπλισμού στην περιοχή, η μοναδικότητα του ελεύθερου χώρου στην περιοχή αλλά και ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης του Άλσους, ιδιαίτερα των περιμετρικών φιλέτων. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε ως Δημοτικό Συμβούλιο να διασφαλίσουμε την συνέχεια του αναγκαίου και μοναδικού, δυστυχώς, έργου του Δήμου που έχει συμπεριληφθεί στο τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας για το 2012.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
Αξιότιμοι κύριοι,
Εισηγούμαστε το ακόλουθο ψήφισμα:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο του Αιγάλεω καταδικάζει την απρόκλητη αστυνομική επίθεση σε εκατοντάδες χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές, που έδωσε την ευκαιρία σε παρακράτος, προβοκάτορες και χούλιγκανς, με οργανωμένο σχέδιο, να μετατρέψουν σε πεδίο πολέμου το κέντρο της Αθήνας.
Θεωρεί ότι η ολοκληρωτική αποτυχία των μνημονιακών πολιτικών και η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης οδηγούν τη χώρα, σε εθνική ταπείνωση και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής, σε διάλυση της κοινωνίας και των εργασιακών δικαιωμάτων και τους όρους διαβίωσης των Ελλήνων σε μεταπολεμικό επίπεδο.
Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, πριν οδηγηθούμε σε ανοικτές αντιδημοκρατικές εκτροπές η παρούσα κυβέρνηση επειδή δεν έχει τη λαϊκή, δημοκρατική νομιμοποίηση οφείλει να παραιτηθεί άμεσα. ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ»
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑ/ΑΤΤΙΚΗ 2021
Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας/Αττικής 2021 - Αύγουστος 2011 βρίσκεται ήδη για 6 μήνες σε διαβούλευση. Το ερώτημα που τίθεται ,κατά την γνώμη μας στην συγκυρία, σε μια προσπάθεια κριτικής προσέγγισης του είναι
Είναι δυνατή η ρύθμιση του χώρου σε εποχή γενικευμένης απορρύθμισης ;
Επιδή θεωρούμε το ζήτημα μείζον, για να γίνουμε πιο σαφείς επιτρέψτε μας μια συνολική τοποθέτηση που θα συμπεριλαμβάνει και τις θέσεις μας για τις προτάσεις της Διοίκησης.
Το ΡΣΑ 1985, το οποίο θα αναθεωρηθεί, εκτιμήθηκε, από διαφορετικές οπτικές, ως ανεπαρκές ή/και ξεπερασμένο, ενώ είχε υπονομευτεί με έκτακτες παρεκκλίσεις και δεν είχε, εν πολλοίς, υλοποιηθεί εξαιτίας της απουσίας μελετών και πολιτικών εφαρμογής του. Εξέφραζε, πάντως, τις επιστημονικές κυρίως προσδοκίες για τη ρύθμιση του χώρου, με κριτήρια το δημόσιο συμφέρον, την περιφερειακή αποκέντρωση, την ισόρροπη ανάπτυξη, την περιβαλλοντική προστασία και την οικιστική αναβάθμιση. Είχε συχνά λειτουργήσει υποστηρικτικά στους αγώνες για την προστασία του περιβάλλοντος και την αναχαίτιση κερδοσκοπικών επιθέσεων στο χώρο της Αττικής.
Το Χωροταξικό Σχέδιο Αττικής, που εκπονήθηκε επί υπουργίας Σουφλιά, έγινε αντικείμενο δριμείας κριτικής, κυρίως λόγω του υπερσυγκεντρωτισμού στην περιφέρεια της Αττικής που αποδεχόταν και ενθάρρυνε και της πλήρους ασυμβατότητάς του με την περιβαλλοντική προστασία σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής. Δεν θεσμοθετήθηκε τελικά.
Ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια, και πολύ περισσότερο πρόσφατα, χωρίς σοβαρό αντικείμενο παρέμβασης. Ακριβέστερα, ο χώρος της Αττικής μετασχηματίζεται με τον αυτόματο πιλότο της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής και της γενικευμένη αυθαιρεσίας, με επιμέρους αποφάσεις υπέρ μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, με διάχυση των λειτουργιών του αστικού στον εξωαστικό χώρο, με καταστροφή του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς και απαξίωση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών ως κοινού πλούτου, προσβάσιμου και διαθέσιμου σε όλους.
Ο ΟΡΣΑ είχε ελάχιστα παρεμβατικό ρόλο σε αντικείμενα της αρμοδιότητάς του, αποψιλώθηκε από ανθρώπινο δυναμικό και μετατοπίστηκε σε σχεδιαστικές ασκήσεις έργων που αποτελούν αντικείμενα των δήμων. Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου ΡΣΑ Αθήνας/ Αττικής 2021 αποτελεί μια υπόμνηση του αντικειμένου/ων του ΟΡΣΑ, και έλκει την καταγωγή του στην πρώτη εποχή υπουργίας της κας Μπιρμπίλη, η οποία, παρά τους συμβιβασμούς που αποδέχθηκε, παραχώρησε γρήγορα τη θέση της στον γνήσιο εκφραστή της ιδιωτικής αυθαιρεσίας, της υποτέλειας στα ισχυρά εργολαβικά συμφέροντα, της περιβαλλοντικής καταστροφής και της χωρικής απορρύθμισης – στον τέως υπουργό Οικονομίας κ.Γ. Παπακωνσταντίνου.
Το ΡΣΑ Αθήνας/ Αττικής 2021 επιχειρεί, λοιπόν, να συγκροτηθεί στη βάση χωρικών ρυθμιστικών αρχών που επικαλούνται την ισόρροπη, κοινωνικά δίκαιη και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία, όμως, δεν αποτυπώνεται πάντα στις συγκεκριμένες προτάσεις και, πάντως, προσκρούει στις ήδη θεσμοθετημένες πολιτικές απορρύθμισης όπως : το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό, η fast track περιβαλλοντική εκποίηση, η ασύδοτη νομιμοποίηση αυθαιρέτων για τη χρηματοδότηση όχι του πράσινου ταμείου αλλά του χρέους κατά 95%, η πετρελαιοκίνηση σε Αθήνα και Πειραιά, η αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις σε ποσοστό 20% για κατασκευή αθλητικών και τουριστικών εγκαταστάσεων, το πάγωμα αναδασώσεων, η επαναλειτουργία λατομείων, η δυνατότητα διόρθωσης του πρώτου κυρωμένου δασικού χάρτη, η απεμπόληση κυριότητας του δημοσίου σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, η εγκατάσταση ελαιοτριβείων σε δάση, η ανάπτυξη των ΑΠΕ σε οποιαδήποτε θαλάσσια έκταση, η προσθήκη νέων χρήσεων σε εκτός σχεδίου περιοχές κ.λπ.
Εξάλλου, σημεία του ΡΣΑ Αθήνας/Αττικής συμβιβάζονται προκαταβολικά με τις τρέχουσες κυρίαρχες πολιτικές εκποίησης των δημόσιων χώρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόδοση του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού στην ιδιωτική εκμετάλλευση και η αντιμετώπιση του Ελαιώνα.
Μέσα, λοιπόν, από τις αντιφάσεις του ΡΣΑ Αθήνας/Αττικής ως προς τον εαυτό του και, κυρίως, ως προς την ήδη ψηφισθείσα έκτακτη νομοθεσία απορρύθμισης, προβάλλει η υπαρκτή πολιτική που προκρίνει φωτογραφικές ζώνες ανισόρροπης ανάπτυξης, θεωρεί το περιβάλλον πόρο προς εκμετάλλευση, διευρύνει και πολλαπλασιάζει τις χωρικές ανισότητες, απαξιώνει τις κοινωνικές υποδομές, ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί τον δημόσιο χώρο και εκλαμβάνει τον πολιτισμό ως φτωχό παρία του λεγόμενου «τουριστικού προϊόντος», ενώ θεσμοί και χώροι πολιτισμού καταρρέουν. Είναι χαρακτηριστική η αμηχανία του ΡΣΑ/Α στο άρθρο 33 που αναφέρεται στην «υλοποίηση προγραμμάτων στο πλαίσιο ενίσχυσης της εθνικής δημοσιονομικής πολιτικής», τα οποία αφορούν ευθέως την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και έχουν ήδη εξαιρεθεί από οποιαδήποτε ρύθμιση. Εδώ το ΡΣΑ/Α σηκώνει απλώς τα χέρια.
Προσπαθώντας μια αναλυτικότερη προσέγγιση του ΡΣΑ/Α. διακρίνουμε δύο ενότητες
Α. Επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα
1. «Η ενίσχυση της θέσης της Αθήνας / Αττικής στο σύστημα των ευρωπαϊκών και διεθνών μητροπόλεων, που αποτελεί στρατηγικό στόχο του παρόντος, θεωρείται προϋπόθεση για την οικονομική της ανάπτυξη και τη σταδιακή αναστροφή των αρνητικών συνεπειών από την οικονομική κρίση».
Η μητρόπολη Αθήνα θεωρείται ως «επιχειρηματικός σύνδεσμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Μέση Ανατολή και τις χώρες της Ασίας, καθώς και – από κοινού με τη Θεσσαλονίκη – με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τις χώρες του Εύξεινου Πόντου».
Η θέση αυτή αφορά προσανατολισμούς της σύνολης οικονομικής πολιτικής και όχι πρωτογενείς επιλογές του ΡΣΑ/Α. Απ’ αυτή την άποψη, θα πρέπει να αποτιμηθεί η εμπειρία της εξόδου του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και των επενδύσεων που οδήγησαν σε κοινωνικό ντάμπινγκ και στο σημερινό αίτημα των επιχειρηματιών για ζώνες ελεύθερες από οποιαδήποτε εργατική νομοθεσία, με μισθούς των παρακείμενων χωρών (Βουλγαρία, Ρουμανία). Η Ελλάδα επωφελήθηκε αρχικά από τις εξαγωγές αλλά, ταυτόχρονα, επλήγησαν οι τοπικές αγορές με τη μετακίνηση των καταναλωτών σε γειτονικές πόλεις, όπως τα Σκόπια. Άλλωστε, η σημερινή θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και η χωρική πραγματικότητα της Αθήνας/ Αττικής είναι σχεδόν απαγορευτικές για τον ρόλο της πρωτεύουσας ως Ευρωπαϊκής πύλης στην Ασία και τη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό το ΡΣΑ/Α ορθώς επισημαίνει ότι η περιβαλλοντική, πολιτιστική, οικιστική και ρυθμιστική αναβάθμιση της Αθήνας είναι προϋπόθεση για τον παραπάνω ρόλο.
2. Η αποκέντρωση και η ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών, που αποτελούσαν παλαιότερους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους, αντικαθίστανται «με τον ρόλο της Αθήνας ως πόλου ενίσχυσης της αναπτυξιακής δυναμικής στο σύνολο της χώρας». Επιδιώκεται «ενίσχυση και στοχευμένη χωρικά εξειδίκευση του αναπτυξιακού ρόλου της Πρωτεύουσας στους τομείς συγκριτικών πλεονεκτημάτων της : πολιτιστική μητρόπολη, κέντρο έρευνας, εκπαίδευσης και τεχνολογικής ανάπτυξης, τουριστικός πόλος διεθνούς ακτινοβολίας, περιοχή ενίσχυσης της αγροτικής παραγωγής, κέντρο προηγμένων υπηρεσιών όπως χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, ασφάλειες, ναυτιλία, πεδίο ενίσχυσης/υποδομής μεταποιητικών δραστηριοτήτων, διεθνής κόμβος μεταφορών και διαμετακομιστικού εμπορίου, κέντρο παροχής υπηρεσιών υγείας, πόλος αθλητισμού» .
Από τα παραπάνω και όπως εξειδικεύονται στη συνέχεια, δεν προκύπτει η διάχυση αυτής της αμφιλεγόμενης ανάπτυξης σε άλλες περιφέρειες, αλλά μεγαλύτερος συγκεντρωτισμός στην Αττική, αφού όλες οι οικονομικές δραστηριότητες είναι επιθυμητές και συνακόλουθα διευρύνονται οι σημερινές περιοχές χωροθέτησής τους, ακολουθώντας, συχνά, τις αγοραίες τάσεις. Για παράδειγμα, η περιοχή γύρω από το Αεροδρόμιο, ορίζεται ως «υποδοχέας νέων οικονομικών δραστηριοτήτων», ενώ είναι φανερό ότι η επιλογή αυτή αντιφάσκει με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στα Μεσόγεια και τη διαφύλαξη της γεωργικής γης, που καταγράφονται επανειλημμένα ως βασικός στόχος του ΡΣΑ/Α, υπονομεύονται, όμως, από παράπλευρες αντιθετικές ρυθμίσεις. Εξάλλου, καθώς η ύφεση δεν ευνοεί επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, όσες γίνουν θα βασιστούν στην ασύδοτη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος και της εργασίας. Χαρακτηριστική είναι η επέκταση της διαδικασίας fast-track, που προωθείται με νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, για επιπλέον άρση εμποδίων στην επιχειρηματικότητα.
Όσον αφορά την προσέγγιση της Αθήνας «ως κέντρου έρευνας, εκπαίδευσης και τεχνολογικής ανάπτυξης», ο στρατηγικός αυτός στόχος έχει ήδη ναυαγήσει στην εκπαιδευτική πολιτική της κας Διαμαντοπούλου και στην απαξίωση της βασικής έρευνας και της εφαρμοσμένης που αφορά σε αντικείμενα πέραν από συγκεκριμένες επιχειρηματικές ανάγκες.
Επίσης, σχετικά με τον τριτογενή τομέα, η Αττική, ήδη κόμβος μεταφορών και εμπορίου, επιβαρύνεται με τις ρυθμίσεις του ΡΣΑ/Α, που ενισχύει τον διαμετακομιστικό της ρόλο, επιτρέποντας τον συγκεντρωτισμό και τη διάχυση του χονδρικού εμπορίου / αποθηκών / logistics. Ο διαμετακομιστικό ρόλος του Πειραιά ενισχύεται με περαιτέρω συγκεντρώσεις δραστηριοτήτων. Σήμερα στους τομείς του διαμετακομιστικού εμπορίου επικρατούν άθλιες συνθήκες εργασίας (Cosco, υπό διαμόρφωση καρτέλ στις μεταφορές, κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση η αντίληψη ότι η σχέση με την ΕΕ συνίσταται στη διαμετακομιστική δυνατότητα της Αθήνας /Αττικής είναι η κυρίαρχη σήμερα άποψη για τη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, σε βάρος της ισόρροπης ανάπτυξης του ευρωπαϊκού χώρου και του περιβάλλοντος. Επιπλέον, όσον αφορά το λιανικό εμπόριο, τα malls επιτρέπονται παντού, ακόμα και στον εκτός σχεδίου χώρο. Όσον αφορά την ανάπτυξη που προβλέπεται στους τομείς : ασφάλειες, χρηματοπιστωτικές και άλλες υπηρεσίες, που απαιτούν γραφειακές υποδομές και έχουν επιβαρύνει ήδη υπερβολικά το αστικό περιβάλλον, αυτοί οι τομείς είναι ήδη εξαιρετικά κορεσμένοι και η σχετική αγορά ακινήτων βρίσκεται σε μεγάλη κρίση.
3. Στο πλαίσιο της παραπάνω προσέγγισής του το ΡΣΑ/Α κινείται στις γραμμές της ιστορικής διαίρεσης της Αττικής σε υποβαθμισμένες και μη χωρικές ενότητες, διατηρώντας και ενισχύοντας τη συσσώρευση οχλουσών χρήσεων στη Δυτική Αθήνα/Αττική: Ελαιώνας, Θριάσιο.
Ο Ελαιώνας είναι ήδη, σύμφωνα με το ΠΔ 1995, υποδοχέας πλήθους δραστηριοτήτων, ενώ η καθυστέρηση εφαρμογής του διατάγματος και όλα όσα έγιναν με τη λεγόμενη «διπλή ανάπλαση» έχουν αποτρέψει τη δημιουργία πράσινων ζωνών, που θα λειτουργούσαν στοιχειωδώς εξυγιαντικά απέναντι στη ρύπανση των δυτικών περιοχών (Αθήνα, Ταύρος, Ρέντης, Αιγάλεω, Περιστέρι). Εντούτοις, ο Ελαιώνας, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο άρθρο 45, γίνεται υποδοχέας όλων των δυνατών χρήσεων, πολύ πέραν όχι μόνο των χωρικών δυνατοτήτων του αλλά και της κείμενης νομοθεσίας
Ιδιαίτερα για την περιοχή μας, συμφωνώντας σε βασικές γραμμές με τις 8 προτάσεις του ΑΣΔΑ οφείλουμε να απαιτήσουμε να συμπληρωθούν - μια που με ευθύνη της Δημοτικής μας αρχής απουσιάζουν, αφού ουδέποτε προτάθηκαν - με τις προτάσεις του Δήμου μας για τον Ελαιώνα και την Ιερά, την αναβάθμιση του Αιγάλεω σε διαδημοτικό κέντρο ευρείας ακτινοβολίας, την αναφορά στην υπερτοπικότητα του άλσους Μπαρουτάδικου και την διατήρηση του Νοσοκομειακού χαρακτήρα του πρώην «Λοιμωδών».
Όσον αφορά την πρόταση της Διοίκησης Καρδαρά.
Κινείται γενικά θετικά αλλά, απουσιάζει κάθε γενική κριτική στο Σχέδιο ΡΣΑ , καμία αναφορά σε υπερτοπικά ζητήματα, ενώ έχει και σημαντικές παραλείψεις,
ΔΕΝ
-αντιπαραθέτει στο σχέδιο ΡΣΑ για τον Ελαιώνα, τις αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Γήπεδο, χωροθέτηση ιδιωτικών κλινικών, τέμενος διατήρηση Νοσοκομείου Λοιμωδών κ.λπ)
-θέτει προτεραιότητα την διατήρηση τουλάχιστον μητροπολιτικών ζωνών πρασίνου υψηλής φύτευσης στον Ελαιώνα
- διεκδικεί την αποτροπή χωροθέτησης νέων υπερκαταστημάτων στον Κηφισό και τον Ελαιώνα
-απαιτεί ρητά - και όχι μόνο περιγραφικά- την αλλαγή του χαρακτηρισμού ως βασικού αστικού οδικού άξονα της Ιεράς Οδού,
- αναφέρεται στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής (στρατόπεδα, Ποικίλο, όρος Αιγάλεω κλπ)
- προτείνει πολιτιστική διαδρομή εντός του Αιγάλεω (Ελαιώνας, Αποτύπωνα Ιεράς Οδού, Μπαρουτάδικο, Πάρκο Ελιάς)
θεωρούμε ότι αυτά πρέπει να συμπεριληφθούν και να συμπληρωθούν με μια γενική τοποθέτηση του Δημοτικού Συμβουλίου που ήδη προαναφέραμε και θα σας αναφέρουμε δίκην επιλόγου παρακάτω.
Όσον αφορά την Ελευσίνα, η προσέγγισή της ως πολιτιστικού, εμπορικού και οικιστικού υποδοχέα, ταυτόχρονα με την εντατική βιομηχανική της ανάπτυξη, δεν μπορεί να αναιρέσει την επικίνδυνη ρύπανση της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή και την ωρολογιακή βόμβα των επεκτάσεων της Χαλυβουργικής και της ΠΕΤΡΟΛΑ, που δυναμιτίζουν οποιοδήποτε μέτρο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
4. Το ΡΣΑ/Α ορθώς επιλέγει την αρχή της «συμπαγούς πόλης», χωρίς την οποία είναι αδύνατη η ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την πόλη, η προστασία του περιβάλλοντος και η διατήρηση και περαιτέρω ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Απ’ αυτή την άποψη επιδιώκει να ανασυγκροτήσει τον αστικό χώρο και να κατευθύνει τις παρεμβάσεις και την οικοδομική δραστηριότητα εντός των οργανωμένων σχεδίων πόλεως. Όμως, η αποδοχή της εκτός σχεδίου δόμησης, αντιφάσκει με την παραπάνω επιλογή και διαιωνίζει την καταστροφή του εξωαστικού χώρου. Η απουσία ριζικής αντιμετώπισης του θέματος ανοίγει στη συνέχεια το δρόμο για την εμφύτευση πάσης φύσεως δραστηριοτήτων, έστω και υπό προϋποθέσεις, στον εξωαστικό χώρο.
5. Η επιλογή της ενίσχυσης του πρωτογενούς τομέα στην Αττική είναι ένα θετικό στοιχείο του ΡΣΑ/Α, καθώς μάλιστα συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα που συγκεκριμενοποιούνται σε κάθε χωρική ενότητα και στα παραρτήματα. Αντιμετωπίζει τις καλλιέργειες ταυτόχρονα και ως πολιτιστικό πόρο που διαμόρφωσε ιστορικά το αττικό τοπίο. Περιορίζει τη δόμηση στα υποστηρικτικά της παραγωγής κτήρια.
Παρ’ όλ’ αυτά, η οικιστική εξωαστική διάχυση και η επέκταση του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα σε στενή γειτνίαση με αγροτικές περιοχές, λειτουργούν ανταγωνιστικά απέναντι στη γεωργία και τη κτηνοτροφία και σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στη χωρική ενότητα Δυτικής Αττικής, απαγορευτικά, καθώς εδώ τίθεται επιπλέον θέμα ρύπανσης των εδαφών και επικινδυνότητας των αγροτικών προϊόντων. Είναι χαρακτηριστική η συνέχιση της ανεξέλεγκτης ρύπανσης του Ασωπού με δραματικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Σ’ αυτό το θέμα το ΡΣΑ/Α περιορίζεται σε αναφορά μόλις μιας γραμμής. Για μια ουσιαστική προστασία της αγροτικής γης θα έπρεπε να οριοθετηθούν οι οικισμοί, των οποίων τμήματα ή τα κέντρα προστατεύει το ΡΣΑ, και η δόμηση να περιοριστεί εντός των οργανωμένων σχεδίων.
6. Σχετικά με την Αθήνα/Αττική «ως τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας»,το ΡΣΑ/Α παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση φυσικών και πολιτιστικών μνημείων και συνόλων, που εντάσσει σε συγκοινωνούσες πολιτιστικές διαδρομές. Όμως, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου προϋποθέτει ένα σύνολο σημειακών μελετών εφαρμογής, αναπλάσεων και προστασίας μέσω της κήρυξης διατηρητέων μνημείων και, οπωσδήποτε, πολιτική χρηματοδότησης και δημοσίων επενδύσεων. Οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν συνάδουν με την κυρίαρχη οικονομική πολιτική, η οποία όχι μόνο απαξιώνει τα πολιτιστικά αγαθά αλλά δεν καλύπτει και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις βιωσιμότητας και λειτουργίας πολιτιστικών θεσμών και χώρων (βλέπε λειτουργία μουσείων, αρχαιολογικών χώρων, κατεδάφιση ή μη κήρυξη διατηρητέων μνημείων, κατάρρευση ιστορικών συνόλων και συνολικά ιστορικών περιοχών, απόσυρση της οικονομικής στήριξης από δυναμικούς τομείς σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας, κ.λπ.).
Συναφής προϋπόθεση για την Αθήνα/Αττική ως τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας είναι η απελευθέρωση και ανάπλαση του παράκτιου μη εμπορευματικού ή παραγωγικού χώρου. Παρότι το ΡΣΑ/Α αναφέρεται στις αναγκαίες ρυθμίσεις, είναι γνωστό ότι μέχρι σήμερα ούτε καν η μικρή παραλία, που άνοιξε με αγώνες στο Ελληνικό, δεν έχει αποδοθεί στο δήμο, ενώ το διάταγμα 2004 για την απελευθέρωση των ακτών δεν έχει εφαρμοστεί. Τα παραπάνω, λοιπόν, αποτελούν διακήρυξη αρχών και όχι γενικές κατευθύνσεις που θα βρουν εφαρμογή σε συγκεκριμένες μελέτες, αποφάσεις και χρηματοδοτήσεις.
Β. Οικονομική ανάπτυξη περιβαλλοντικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη
Η περιβαλλοντική προστασία με αναφορά στην κλιματική αλλαγή, υποστηρίζεται αναλυτικά στο ΡΣΑ/Α με τη διαφύλαξη και ανάδειξη όλων των φυσικών συντελεστών. Υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές στα δασικά οικοσυστήματα – «δεν επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων», θέση που έχει, όμως, ήδη υπονομευτεί με πρόσφατο νόμο –στους ορεινούς όγκους, στη βιοποικιλότητα, στην κύρωση των δασικών χαρτών – κι εδώ υπάρχουν ήδη παρεμβάσεις – στην προστασία ευαίσθητων υγροτοπικών και παράκτιων οικοσυστημάτων, σε κηρύξεις μνημείων της φύσης, στο «πράσινο τόξο» που προκύπτει από την αδιάσπαστη συνέχεια χώρων πρασίνου από Σαρωνικό έως Κορινθιακό και Ευβοϊκό, στα δίκτυα αστικών φυτεύσεων, στο φορέα διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών – βιοτόπων Αττικής, στη διαχείριση των υδάτων, τα υδατορεύματα, τους υγροβιότοπους και τα μνημεία και τοπία υδάτινου ενδιαφέροντος.
Το πρόβλημα είναι ότι η ενεργοποίηση όλων αυτών των στόχων εξαρτάται από προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις και από ενδοπεριφερειακά προγράμματα προστασίας, πράγμα που καθιστά στα περισσότερα σημεία του το ΡΣΑ/Α ένα φιλοπεριβαλλοντικό ευχολόγιο.
Διακηρυγμένος στόχος του ΡΣΑ/Α είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους τους κατοίκους, η κοινωνική συνοχή και η άμβλυνση των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού.
Από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, οι λαϊκές συνοικίες και περιοχές στο σύνολο της Αττικής υποβαθμίζονται, καθώς καταρρέουν οι κοινωνικές υποδομές και η περιβαλλοντική προστασία και γενικεύονται η νέα φτώχεια, η επισφάλεια και η ανεργία. Αναφερόμενο το ΡΣΑ/Α στο δήμο της Αθήνας αλλά και σε άλλες περιοχές, προτείνει μέτρα αναβάθμισης (κοινωνική κατοικία, αναπλάσεις, πράσινο, κ.λπ.). Είναι γεγονός, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αθήνα, ότι μια πόλη υπό κοινωνική κατάρρευση δεν μπορεί να γίνει πόλος έλξης νέων δραστηριοτήτων όπως αυτές που προτείνει το ΡΣΑ/Α. Ακόμα και στην περίπτωση που η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα θα στραφεί στον ιστορικό αστικό χώρο, αυτό θα έχει προκύψει από προηγούμενη παρέμβαση του κράτους, με δημόσιες ρυθμίσεις και επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν το πλαίσιο της συνολικής αναβάθμισης.
Απ’ αυτή την άποψη, η απαρίθμηση όλων των δυνατών παρεμβάσεων, που δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χρηματοδοτηθούν, είναι μεν πλήρης καταγραφή συσκοτίζει, όμως, το μείζον πρόβλημα της φτώχειας που οδηγεί στην υποβάθμιση. Αντίθετα, ένα οικονομικό, κοινωνικό και οικολογικό, πρόγραμμα στήριξης των υποβαθμισμένων περιοχών στον αστικό χώρο, στο πλαίσιο της ανατροπής γενικότερα της σημερινής οικονομικής πολιτικής, αποτελεί βασική προϋπόθεση κοινωνικής συνοχής και αντιμετώπισης του κοινωνικού αποκλεισμού και πρέπει, από πολλές απόψεις, να έχει προτεραιότητα. Απ’ αυτή τη σκοπιά, όσον αφορά την Αθήνα, η στέγαση/σίτιση των άπορων συμπολιτών μας, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα δημοτικά ιατρεία, τα σχολεία κ.λπ. προέχουν έναντι της ενοποίησης τμημάτων του ιστορικού κέντρου μέσω της πεζοδρόμησης της οδού Πανεπιστημίου.
Βασικός παράγοντας της ανάκτησης/αναβάθμισης του αστικού χώρου και της απελευθέρωσης της καθημερινής ζωής από τη δυναστεία των χρονοβόρων μετακινήσεων, είναι η βιώσιμη κινητικότητα. Το ΡΣΑ/Α επιδιώκει να οργανώσει την κυκλοφορία με τρόπους οι οποίοι συμβάλλουν στην αποφόρτιση των οδικών αξόνων, να αποτρέψει τις μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, να προκρίνει τα μέσα Σταθερής Τροχιάς και τα Δημόσια Μέσα Μεταφοράς και να υποδείξει ως σημερινούς τρόπους εναλλακτικής μετακίνησης το ποδήλατο και τις πεζές διαδρομές. Έχει ένα ολοκληρωμένο σύστημα μεταφορών και κυκλοφορίας πεζών και αυτοκινήτων, τμήματα του οποίου, όπως το ποδηλατικό δίκτυο, θα έπρεπε να έχουν ήδη εφαρμοστεί.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ασκούνται ήδη πιέσεις από επιστημονικούς φορείς (π.χ. συγκοινωνιολόγοι) και κυρίως από τα κυρίαρχα εργολαβικά συμφέροντα για τη συνέχιση της χρηματοδότησης μεγάλων οδικών έργων, όπως οι αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό. Ήδη η απαράδεκτη απόφαση υπέρ της πετρελαιοκίνησης υπονομεύει τη σχέση βιώσιμης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας, ενώ η κατάργηση γραμμών και η μείωση δρομολογίων πλήττουν σοβαρά το σύστημα των δημόσιων συγκοινωνιών.
Επίλογος
Η εκπόνηση ενός Ρυθμιστικού Σχεδίου που θα προδιαγράφει το όραμα της συνεκτικής πόλης, της προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος, της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, της ισόρροπης ανάπτυξης/αποανάπτυξης, της αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, της ισότιμης πρόσβασης στα δημόσια αγαθά και της διασφάλισης σε όλους/ες του δικαιώματος στην κατοικία και τις κοινωνικές υποδομές, ισοδυναμεί στις σημερινές συνθήκες με τον τετραγωνισμό του κύκλου.
Το ΡΣΑ/Α 2021 προσπαθεί να συμφιλιώσει την πολεοδομία την μεγάλων ρυθμιστικών δημόσιων παρεμβάσεων με την απορρύθμιση του χώρου στην εποχή του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού και τη χωρική δικαιοσύνη /περιβαλλοντική προστασία με την κυριαρχία των μνημονιακών πολιτικών διάλυσης της κοινωνίας και καταστροφής του περιβάλλοντος. Απ’ αυτή την άποψη βρίσκεται μπροστά σε ανυπέρβλητες αντιφάσεις. Η πολεοδομία δεν μπορεί να ασκήσει πρωτογενώς κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική πολιτική. Γι’ αυτό και ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο προϋποθέτει κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές που οδηγούν σε μια εναλλακτική διέξοδο από την κρίση.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ 2012-2014
Κατ’ αρχήν στα θετικά, το προτεινόμενο σχέδιο στρατηγικού σχεδιασμού είναι σαφώς πολύ καλύτερο, από το προηγούμενο της Διοίκησης Καλογερόπουλου. Δείχνει τις δυνατότητες των υπηρεσιών μας απέναντι σε «ακριβούς» εξωτερικούς μελετητές, με μελέτες φασόν.
Παρά τις αδυναμίες του, είναι μια πολύ σοβαρή προσπάθεια με πρωτόλειες επεξεργασίες και χρήσιμα στοιχεία, «αποφεύγοντας» τις προτεραιότητες!!! «Προστασίας των θαλάσσιων υδάτων και … ανάπτυξης της τουριστικής περιόδου όλο το έτος» του προηγούμενου.
Καλό βέβαια είναι όταν βάζουμε χρονολογίες αρχής λειτουργίας να τις βάζουμε για όλες τις δομές.
Θεωρούμε ότι το συνολικό κείμενο μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης, παρά τις παρατηρήσεις και αντιρρήσεις μας. με εξαίρεση βέβαια τις σελίδες 70-71 «του παν-οράματος της δημοτικής αρχής» . Επισημαίνουμε την υπεκφυγή σαφούς καταδίκης του «Καλλικράτη» και την αποφυγή κάθε αναφοράς στις μνημονιακές πολιτικές και τις επιπτώσεις τους στο Αιγάλεω (~30.000.000€ λιγότερα για το Αιγάλεω το 2010-2014 από τον κρατικό προϋπολογισμό, όταν μέχρι τώρα είναι 53% η μείωση για την αυτοδιοίκηση μεταξύ 2009 και 2012).
Αρχικά δεν δόθηκε έγκαιρα για διαβούλευση και συζήτηση ούτε καν στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνηθισμένη άλλωστε πρακτική της Διοίκησης, βέβαια λόγω του καταπληκτικού σχεδιασμού του Καλλικράτη υπήρξε χρόνος και έγιναν βελτιώσεις, χάριν της παράτασης που αναγκαστικά δόθηκε ως το Σεπτέμβριο του 2012, να διαμορφώσουμε όλοι καλύτερα τις απόψεις μας. Όσον αφορά το σχεδιασμό της συζήτησης έχουμε έγκαιρα καταθέσει από 25 -7 -2012 και τις υποβάλλουμε ξανά σήμερα.
Η τοποθέτησή μας χωρίζεται σε τρία μέρη.
Το πρώτο αφορά τις παρατηρήσεις μας για το μέρος που αποτελεί προϊόν των υπηρεσιών.
Το δεύτερο αφορά το υποτιθέμενο «όραμα της δημοτικής αρχής» και το τρίτο τη δική μας πρόταση κατευθύνσεων για το σχέδιο στρατηγικών επιλογών.
Βασικές αδυναμίες του μέρους που διαμόρφωσαν οι υπηρεσίες:
α) Η απουσία κρίσιμων στοιχείων:
Αριθμός εργαζομένων και εξυπηρετούμενων σε προνοιακές δομές και προγράμματα του Δήμου («Βοήθεια στο σπίτι», παιδικοί σταθμοί).
Αριθμός εργαζομένων, συνεργατών, ωφελημένων πολιτών αλλά και συλλόγων από τα αθλητικά και πολιτιστικά προγράμματα, τις δομές και τις εγκαταστάσεις του Δήμου, ακριβής καταγραφή τμημάτων και λειτουργιών αθλητισμού – πολιτισμού.
Δημογραφικών στοιχείων εξέλιξης του πληθυσμού, του μαθητικού δυναμικού, φύλο, ηλικίες, ποσοστό σχολικής διαρροής, ποσοστό ιδιοκατοίκησης, αριθμός μεταναστών.
Καταγραφή ιδιωτικών δομών και δυναμικότητάς τους σε Παιδεία – Υγεία, ιδιωτικών και συλλογικών φορέων σε Πολιτισμό – Αθλητισμό.
Στοιχεία για τα δύο ΤΕΙ (ανθρώπινο δυναμικό, τμήματα, αριθμός διαμενόντων στο Αιγάλεω κλπ)
Αριθμός παραβάσεων, προστίμων, ελέγχων της Δημοτικής Αστυνομίας.
β) Προβλήματα μη καταγραφής πληροφοριών και κινδύνων.
Ενδεικτικά:
- Μη επισήμανση στις αυθαίρετες καταλήψεις δημοσίου χώρου, πλατειών – πεζοδρόμων, πεζοδρομίων
- Μη αναφορά στους χώρους πολιτιστικού αποθέματος, του «Τιτάν», του χώρου των υποστατικών του Μερκατη, του Μουσείου Μικρασιατών κ.λπ.
- Μη αντιπαράθεσης στο σχέδιο ΡΣΑ για τον Ελαιώνα των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Γήπεδο, χωροθέτηση ιδιωτικών κλινικών, τέμενος διατήρηση Νοσοκομείου Λοιμωδών κ.λπ)
- Έλλειμα, παρότι καταγράφεται ως απουσία στο κτηματολόγιο, των δημοτικών χώρων σε μπαρουτάδικο – Ελαιώνα αλλά και η μη αναφορά σε ΕΑΚ – κλειστό κολυμβητήριο.
Σε αυτό το μέρος να παρατηρήσουμε ότι επιβεβαιώνεται δυστυχώς η κριτική μας για την ελλιπή παρέμβαση της Δημοτικής Αστυνομίας σελ. 40-41, στην εύρυθμη λειτουργία της πόλης και στα αυξημένα προβλήματα προσβασιμότητας ιδιαίτερα των ΑΜΕΑ. Επίσης και οι προτάσεις μας ένα χρόνο πριν, όπως και οι ευθύνες τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης αρχής για τη μη προετοιμασία της πόλης για ουσιαστική απογραφή πέραν της τραγικής κεντρικής οργάνωσης και οι κίνδυνοι που διαμορφώνονται για απώλειες εσόδων και παραπέρα διοικητικής υποβάθμισης. Απαιτείται να παρέμβουμε και να υπερβούμε τουλάχιστον το όριο των 70.000.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ιδιαίτερα ότι δεν είδαμε
- συνοδευτικά υπηρεσιακά έγγραφα από τα Νομικά Πρόσωπα, τη Δημοτική Αστυνομία και τη Διεύθυνση Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού
Υπάρχουν μικροπροβλήματα ουσίας και διατυπώσεων στην αξιολόγηση της εσωτερικής δομής του Δήμου στα κρίσιμα ζητήματα π.χ.,
σελ 55 . η μείωση δαπανών από πού ; όχι αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας, αλλά κοινωνικά και οικονομικά επωφελής διαχείριση της,
ή σελ57 εκσυγχρονισμός του υπάρχοντος εξοπλισμού, σε ποιόν τομέα ιδιαίτερα;
γ) Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθούμε ξεχωριστά στην κατ’ αρχή πρόταση του Δήμου (σελ 23-25) για το Ρυθμιστικό, όσον αφορά τις παραλείψεις, πέραν της προηγούμενης μη αναφοράς στις αποφάσεις μας
-δεν θέτει προτεραιότητα την διατήρηση τουλάχιστον μητροπολιτικών ζωνών πρασίνου υψηλής φύτευσης στον Ελαιώνα
-δεν διεκδικεί την αποτροπή χωροθέτησης νέων υπερκαταστημάτων στον Κηφισό και τον Ελαιώνα
-δεν ζητά ρητά - και όχι μόνο περιγραφικά- την αλλαγή του χαρακτηρισμού ως βασικού αστικού οδικού άξονα της Ιεράς Οδού,
- δεν αναφέρεται στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής (στρατόπεδα, Ποικίλο κλπ)
- δεν προτείνει πολιτιστική διαδρομή εντός του Αιγάλεω
Στο δεύτερο μέρος (σελ. 70-71) όπου αποτυπώνεται το περίφημο «όραμα της Δημοτικής Αρχής» καταγράφεται για μια ακόμα φορά η αδυναμία της Διοίκησης για τις στοιχειώδεις αναγκαιότητες προγραμματισμού. Δεν επιδέχεται σοβαρού σχολιασμού, μερικές μόνο επισημάνσεις είναι
- μια μέτρια έκθεση ιδεών, για κάθε Δήμο σε κάθε εποχή, που βρίθει από λεκτικούς νεολογισμούς «περί νέου προτύπου έργων», Ποιού; Περί νέων εξισώσεων (σίγουρα μιγαδικών), «Έργου ίσον αύλες δράσεις. Το ότι έργο δεν είναι μόνο τσιμεντένιο όγκοι καλό είναι να το αντιληφθεί πρώτα απ’ όλους η Διοίκηση που υπερακοντίζοντας τις λαθεμένες λογιστικές λογικές του Καλλικράτη κατήργησε Νομικά Πρόσωπα ως δομές παραγωγής κοινωνικού έργου και δημοκρατικού ελέγχου, μετατρέποντάς τα για λογιστικούς λόγους σε διοικητικές υπηρεσίες.
- Πολιτικά είναι επιμελώς «ουδέτερο» δηλαδή σκληρά πολιτικά τοποθετημένο στη συγκυρία. Αλήθεια ποιο είναι το πλαίσιο και οι δυνατότητες που διαμορφώνονται σε συνθήκες ακραίας λιτότητας, περιοριστικές πολιτικές, Καλλικράτη και Μνημονίων καθεστώτος επιτήρησης, πώς σκέπτεται η Διοίκηση να απαντήσει ουσιαστικά και πολιτικά;
Απουσιάζει κάθε ιεράρχηση και συγκεκριμενοποίηση στόχων και για να μη μας κατηγορήσει πάλι ως ακραίους ο κ. Πρόεδρος πώς αξιολογείται εσείς τις δυνατότητες σας στην πρόσληψη της πραγματικότητας όταν θέτετε στο «όραμα» πρώτη προτεραιότητα την καθαριότητα, τις υψηλές φυτεύσεις και την ανάδειξη του συγκριτικού πλεονεκτήματος της γειτονιάς;
Σας απαντάμε χρόνια πολλά, καλή σαρακοστή, καλή ανάσταση.
Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε αν και ασαφείς, θετικές τις αναφορές σας για τοπικούς μηχανισμούς αλληλεγγύης αν και το βαρύγδουπο ταμείο κοινωνικής αρωγής που λέτε πως εξετάζεται, είναι θεσμικά ανεφάρμοστο, νομικά μετέωρο και επικίνδυνο και εκτιμάμαι ότι απλώς το αναφέρεται. Στις προτάσεις μας σας έχουμε δώσει ένα σαφές περίγραμμα των αλληλέγγυων δράσεων που μπορούμε να κάνουμε αλλά θα επανέλθουμε.
Το ίδιο θετικά κρίνουμε αν και χωρίς παραπέρα αποσαφήνιση στη δομή και την οργάνωση, την αναφορά σε συμμετοχικές διαδικασίες των λαϊκών συνελεύσεων αν και μέχρι σήμερα η Διοίκηση περί άλλων πράττει.
Δείγμα της γνωστής προχειρότητας είναι ( σελ 71) η αναφορά, προφανώς και εδώ για να πούμε κάτι, στη δημιουργία μικρών ανοικτών αθλητικών υποδομών στη γειτονιά. Αλήθεια πού; Σε ποιες πλατείες, σε ποιους αδόμητους χώρους στον οικιστικό ιστό; Αξιοποιήστε όπως σας έχουμε επανειλλημμένα προτείνει τους αυλείους χώρους των σχολείων για κάλυψη (εκτός σχολικού ωραρίου) των αναγκών της γειτονιάς.
Το «όραμα» σας είναι βέβαια ένα κυριολεκτικά «άπορο όραμα», καμιά αναφορά σε τοπική δημοσιονομική πολιτική, καμμιά αναφορά περί τοπικής ανάπτυξης. Ο δε άξονας 4 και τα μέτρα του (σελίδα 76) είναι κυριολεκτικά μετέωρα από το συνολικό κείμενο «οράματος». Στις συνεργασίες για τα έργα πνοής (δεν ρωτάμε ποια γιατί δεν αναφέρεται πουθενά) κ.λπ. με ποιους θα τις κάνετε και πώς (με ΣΔΙΤ, με Προγραμματικές Συμβάσεις, με Δημόσιους φορείς;).
Τέλος στο «όραμα» καμμιά αναφορά στον Ελαιώνα, μόνο «για την κομβική σημασία Ιεράς Οδού και Ελαιώνα» στην ιστορική πολιτιστική αναφορά…. (σελ. 71)….Μπράβο, συγχαρητήρια, πολύ στατηγικός σχεδιασμός. Και βέβαια στον άξονα 5 (σελ. 76) ο Ελαιώνας δεν είναι «αξιοποίηση ευκαιριών» είναι ο καταλύτης της τοπικής ανάπτυξης στην περιοχή μας. Εδώ να επισημάνουμε ότι και όλο το διάγραμμα των αξόνων και μέτρων (σελ 75-77) είναι γενικά θετικό αν και δεν υπάρχουν σαφείς οι πολιτικές κατευθύνσεις και προτεραιότητες.
Επίσης και εδώ υπάρχουν σημεία που χρειάζονται αναδιατύπωση π.χ
(σελ 75) άξονας 2 μέτρο 2.3…ανάπτυξη προγραμμάτων καταπολέμησης φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού και όχι ..στήριξης υπερχρεωμένων νοικοκυριών
άξονάς 3 μέτρο 3.1…νέων μορφών συλλογής και ανακύκλωσης στην πηγή
(σελ76) ο τίτλος του άξονα 6 να είναι «ο Ελαιώνας ως στοιχείο ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, μοχλός τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και όχι …αξιοποίηση ευκαιριών
το μέτρο 6.1να είναι «Διαμόρφωση πολυετούς στρατηγικής για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και την καινοτόμο οικονομική ανάπτυξη του Ελαιώνα
Στο τρίτο μέρος τώρα.
Την πρόταση των κατευθύνσεων μας, για ένα τοπικό στρατηγικό σχεδιασμό.
- Πρέπει κατ’ αρχήν να αποσαφηνίσουμε το τι πόλη θέλουμε. Πυρήνας της πρότασής μας, που έχουμε καταθέσει έγκαιρα προεκλογικά και μετεκλογικά, είναι το «Αιγάλεω πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης για όλους τους κατοίκους της, (ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, χρώματος και θρησκεύματος), με βιώσιμη λειτουργία και ανάπτυξη».
- Μια πόλη εξωστρεφής, ανοιχτή, με επίγνωση ότι είναι άρρηκτα δεμένη με τις εξελίξεις και τις διεκδικήσεις για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και οικολογική ισορροπία σε περιφερειακό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Εξελίξεις και διεκδικήσεις που οφείλει να παρακολουθεί και να συνδιαμορφώνει όπου της είναι δυνατόν.
- Μετά πρέπει να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε το πλαίσιο που λειτουργούμε σήμερα και στο άμεσο μέλλον. Το περιβάλλον μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας συστημικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών, που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, τα δημοκρατικά ελλείμματα και επιταχύνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση με την άναρχη κατασπατάληση των φυσικών πόρων. Πολιτικές που αποτυπώνονται δυστυχώς με ευκρίνεια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα πολιτικών και μέτρων των μνημονίων και των οδηγιών της Τρόικα, που απαρέγκλιτα εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προχθές, του τρικομματισμού χθες και σήμερα του δικομματισμού, που μας οδηγούν στον «τριτοκοσμισμό». Πολιτικές που απειλούν με ολική κοινωνική καταστροφή (διάλυση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής συνοχής, μαζική φτωχοποίηση πέραν των ανέργων, των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων).
- Ο προσδιορισμός των στόχων μας και το πλαίσιο διαμορφώνουν την αναγκαιότητα των μέτρων και των δράσεων που απαιτεί η συγκυρία, την αποσαφήνιση και τη διεκδίκηση των όρων και των προϋποθέσεων για μια θετική ως προς την τοπική κοινωνία, υπέρβαση ης. Χωρίς ψευδαισθήσεις οριστικής λύσης, αλλά στοχεύοντας στην άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεών της, κρατώντας όρθια την κοινωνία και ζωντανή να παλέψει για το μέλλον της.
Αν όντως εννοούμε ότι επιθυμούμε μια πόλη κοινωνικά αλληλέγγυα, απαιτείται πρώτα απ’ όλα ένας Δήμος με ισχυρό τον δήμοσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του.
Ένας Δήμος που ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες κοινωνικού πολέμου, απαιτείται να δομεί, κατά τη γνώμη μας, τις πολιτικές και τις δράσεις του σε 4 + 1 άξονες.
- Στη συμμετοχή της Τοπικής Κοινωνίας στο σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων και την υλοποίηση τους.
- Στον αναγκαίο επαναπροσδιορισμό των τοπικών πολιτικών με προβάδισμα στην κοινωνική πολιτική
- Στην επείγουσα αναδιάταξη των δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών
- Στη διεκδίκηση εφαρμογής των συνταγματικών προβλέψεων (άρθρο 102) και την προσπάθεια τοπικού συντονισμού της κοινωνικής πάλης για την ανατροπή των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, κυβερνήσεων και τρόικας που τις ακυρώνουν. Και τέλος
Στην επιδίωξη ουσιαστικής λειτουργίας όσων υπάρχουν αλλά και τη δημιουργία νέων διαδημοτικών και διαβαθμιδικών συνεργασιών
- για τις αναγκαίες αλλαγές στο Ρυθμιστικό για τον Ελαιώνα και την Ιερά, στην προστασία των ορεινών όγκων - στην ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμάτων με βάση την ανακύκλωση, του διαχωρισμού στην πηγή και την ανάκτηση υλικών και ενέργειας – στην δικτύωση των αλληλέγγυων κοινωνικών και προνοιακών δομών – στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού και των επεκτάσεων του Μετρό – στην προώθηση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς – Στην παρακολούθηση, έλεγχο και διαχείριση των περιβαλλοντικών ρύπων – Στην ενεργειακή Διαχείριση και τις ανανεώσιμες πηγές.
Όσον αφορά τον πρώτο άξονα για τη συμμετοχή της κοινωνίας
- Ουσιαστικοποίηση των θεσμικών οργάνων διαβούλευσης (Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, όχι τελευταία στιγμή έτσι χωρίς πρόγραμμα), λειτουργίας της ως ενός τοπικού φόρουμ κοινωνικών φορέων και συλλογικοτήτων που συνδιαμορφώνει τις τοπικές πολιτικές. Άμεση λειτουργία του προβλεπόμενου Συμβουλίου Μεταναστών και μέτρα για την ομαλή ένταξη και την αποφυγή επικίνδυνων φαινομένων.
- Λειτουργία διαδικασιών Συμμετοχικού προϋπολογισμού (ερωτηματολόγια, θεματικές συσκέψεις κοινωνικών φορέων και συλλογικοτήτων, τοπικές συνελεύσεις γειτονιάς με άξονα τα σχολεία και τα πρώην νομικά πρόσωπα (βρεφονηπιακοί, ΚΑΠΗ κλπ) Διοργάνωση Τοπικών Δημοψηφισμάτων.
- Διαμόρφωση ενός Τοπικού Κοινωνικού Συμβουλίου αλληλεγγύης, τοπικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών φορέων και ομάδων πολιτών με στόχους και προσδιορισμούς υποχρεώσεων και δράσεων για τη λειτουργία και εθελοντική στήριξη αλληλέγγυων Δομών σε τοπικό επίπεδο ( Κοινωνικό Παντοπωλείο, Ιματιοθήκη, Τράπεζα Χρόνου, Αλληλέγγυο σχολείο κ.λπ.).
- Ουσιαστική ένταξη στη ζωή του Δήμου των αναπτυξιακών δυνατοτήτων των δύο ΤΕΙ και της τοπικής κοινωνικής επιχείρησης ΕΥ ΖΗΝ αλλά και άλλων φορέων στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
- Δράσεις περιβαλλοντικής προστασίας και κοινωνικής ενεργοποίησης (άλσος, σχολικοί κήποι, υιοθέτηση χώρων κ.λπ.) με συναπόφαση και κοινό σχεδιασμό ιδιαίτερα με την σχολική κοινότητα.
Β. Για τον επαναπροσδιορισμό των τοπικών πολιτικών οφείλουμε να κινηθούμε στο τρίπτυχο στόχων και τίτλων καμπάνιας
- Κοινωνική αλληλεγγύη «κανείς μόνος του στην κρίση στο Αιγάλεω»
- Αξιοποίηση Ελαιώνα «Ελαιώνας χώρος ιστορικής και πολιτιστικής αναφοράς, μητροπολιτικού πρασίνου και βιώσιμης ανάπτυξης»
- Ελκυστικότητα ιστορικού και τοπικού κέντρου «Αιγάλεω τόπος που αξίζει να ζεις και να σπουδάζεις». Το «να σπουδάζεις» αφιερωμένο στη σημασία ένταξης καθηγητών και σπουδαστών στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης.
Με προτεραιότητα την κοινωνική αλληλεγγύη και τη διεκδίκηση από την πολιτεία του ελάχιστου εγγυημένου κοινωνικού εισοδήματος.
Διατήρηση και αναβάθμιση των προνοιακών και υποστηρικτικών δομών (προηγούμενων νομικών προσώπων και υπηρεσιών)
Δημιουργία και λειτουργία νέων αλληλέγγυων δομών που προαναφέραμε.
Αναδιάρθρωση της τοπικής δημοσιονομικής πολιτικής που περιγράψαμε στη συζήτηση για τα δημοτικά τέλη (ολοκληρωμένη εφαρμογή τέλους περιβαλλοντικών επιπτώσεων, νέα καταγραφή και έλεγχος χώρων στον Ελαιώνα, μελέτη αναδιάρθρωσης δημοτικών τελών για κοινωνικά δίκαιη κατανομή τους με ελάφρυνση κατοικιών και μικρών καταστημάτων.
Μέτρα εξαίρεσης και στήριξης των μακροχρόνια ανέργων, νεόπτωχων κ.λπ. Ελαχιστοποίηση της συνεισφοράς των δημοτών για συμμετοχή σε Αθλητικές, πολιτιστικές και προνοιακές παροχές.
Εκπόνηση «Χάρτας δικαιωμάτων του Δημότη» με δικαιώματα και υποχρεώσεις Δήμου και δημότη.
Ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση για υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χώρου.
Άμεση, από τα χθες έχουμε επισημάνει, επεξεργασία θέσεων για την αλλαγή του Ρυθμιστικού με αιχμές τον Ελαιώνα και την κυκλοφοριακή υποβάθμιση της Ιεράς Οδού και την κατάργηση των «στοών».
Στον Ελαιώνα, δημιουργία ζωνών μητροπολιτικού πρασίνου, Πόλου καινοτομίας και πράσινης ανάπτυξης (με την αξιοποίηση και των δύο ΤΕΙ), χωροθέτηση κοινωφελών χρήσεων (διοικητικών, κοινωνικών, αθλητικών, πολιτιστικών) απαραίτητων για το Δήμο αλλά και υπερτοπικών «ευγενών χρήσεων» όπως, Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Σπουδών, Ιστορικό Μουσείο της Ιεράς Οδού και του Ελαιώνα, Λαογραφικό Μουσείο Ιστορίας Λαϊκού και Ρεμπέτικου τραγουδιού κ.ά.
Χαρακτηρισμός χώρων – αγορές γης, διαμόρφωση δικτύων υποδομών (νερών, ευρυζωνικά, ενεργειακά κ.λπ) με κύρια εργαλεία, τις εισφορές σε γη- χρήμα και το τέλος περιβαλλοντικών βελτίωσης και ανάπτυξης,
Στον οικιστικό και εμπορικό ιστό ουσιαστικός έλεγχος και άμεση απελευθέρωση του δημόσιου χώρου (πλατείες – πεζόδρομοι – πεζοδρόμια) από αυθαίρετες καταλήψεις και των οδών και των προσβάσεων από την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά Ι.Χ. και ΤΑΧΙ.
Διατήρηση των κοινοφελών χαρακτηρισμών στους ελάχιστους εναπομείναντες μεγάλους χώρους (Μπουλντόζες, καμένο Jumbo κλπ.).
Επιτάχυνση των διαδικασιών της ένταξης περιοχής Γιούλα – Νταμαράκια
δέσμευση των απαραίτητων κοινόχρηστων κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών χρήσεων για την περιοχή (πολιτιστικό κέντρο, κλειστό γυμναστήριο κλπ)
Σχεδιασμό ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων με βάση την ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή και διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της
Δημιουργία τοπικού ΣΜΑ
Εφαρμογή συστήματος κάδων πολλαπλής διαλογής σε κεντρικά σημεία (πλατείες, σχολεία, ΤΕΙ κ.λπ.) και πιλοτικών προγραμμάτων σε επιλεγμένες σε πρώτη φάση γειτονιές για ολοκληρωμένο διαχωρισμό στην πηγή και ανακύκλωση. Ενθάρρυνση της οικιακής κομποστοποίησης.
Δημιουργία Τοπικών ή Διαδημοτικών Χώρων πρωτοβάθμιας διαλογής υλικών στον Ελαιώνα.
Λειτουργία επιτέλους του «Τιτάν» και αγορά του υπολοίπου, κάθε δυνατή οικονομική και τεχνική ενίσχυση στις τοπικές συλλογικότητες με αντικειμενικά κριτήρια προσφοράς στην πόλη και τους συμμετέχοντες στις δράσεις.
Απελευθέρωση του Δημόσιου χώρου, Σχέδιο αισθητικών παρεμβάσεων αστικών χώρων (στολισμοί, φωτισμός, στάσεις, διαφημιστικές πινακίδες και επιγραφές, αρχιτεκτονικοί περιορισμοί μορφής νόμιμων στεγάστρων και τραπεζοκαθισμάτων, όψεων καταστημάτων ιστορικών και τοπικών κέντρων) και αναπλάσεων (φύτευση, δομικά υλικά κ.λπ.).
Ενίσχυση της Δημοτικής συγκοινωνίας, που σήμερα δεν λειτουργεί, με ανασχεδιασμό της βάσει των νέων χωροθετήσεων σε Ελαιώνα και σταθμών του Μετρό, τη χωροθέτηση πάρκινγκ και την προτεινόμενη πολιτιστική διαδρομή - Ελληνικό Μολύβι ( και ότι πραγματοποιηθεί απο ευγενείς χρήσεις στον Ελαιώνα)- Ιστορικό εμπορικό κέντρο (αποτύπωμα αρχαίας Ιεράς Οδού) – Μπαρουτάδικο ((βιομηχανικό Μουσείο-θέατρο- έκθεση γλυπτών) – κτήμα Μερκάτη (πάρκο Ελιάς). Ανάδειξη της κεντρικότητας της Ιεράς Οδού στον πολιτιστικό χάρτη της Αττικής. με διαδημοτικές συνεργασίες.
Αναβάθμιση των διαδικασιών ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης (ηλεκτρονική κάρτα Δημότη και Επιχείρησης), επανεξέταση της απόφασης για τα ΚΕΠ, δημιουργία ΚΕΠ στο Δημαρχείο.
Ενεργειακός σχεδιασμός με χρήση εναλλακτικών ανανεώσιμων μορφών (φωτοβολταϊκά, αβαθής γεωθερμία στο Μπαρουτάδικο κ.λπ.) με προτεραιότητα την ενεργειακή αναβάθμιση των δημοτικών κτηρίων και τέλος τον άμεσο σχεδιασμό αξιοποίησης του Δημοτικού κτιριακού αποθέματος (γήπεδο, σχολικά κτίρια, χώροι ΟΤΕ – ΔΕΗ κ.λπ) για τον εκμηδενισμό των υποχρεώσεων ενοικίασης ως το 2014 και την κάλυψη αναγκών τοπικών κοινωνικών συλλογικοτήτων. Επίσης δεν μπορεί να μείνει ανενεργό το «Ελληνικό Μολύβι».
Τέλος πολιτικές προσέλκυσης των σπουδαστών του ΤΕΙ και όχι μόνο.
Δέσμη υποστηρικτικών μέτρων για σπουδαστές – κατοίκους Αιγάλεω (κάρτα εκπτωτική σε Δημοτικές δράσεις – ψυχαγωγικούς χώρους και καταστήματα εστίασης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς.
Γ. Είναι προφανές ότι αυτά προϋποθέτουν μια σημαντική αναδιάταξη των δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών, αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού και φυσικά καμία νέα περικοπή οργανικών θέσεων (όπως πράξατε με την κατάργηση των Νομικών Προσώπων, σαφής υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου) μας για αποτροπή της εφεδρείας, των απολύσεων και της μαύρης εργασίας (ΜΚΟ).
Προτεραιότητα η στελέχωση και υποστήριξη (τεχνολογική και διοικητική) της κοινωνικής υπηρεσίας και των κοινωνικών δομών. Απαραίτητη προϋπόθεση πέραν της δημιουργίας των νέων αλληλέγγυων δομών είναι η αναβάθμιση λειτουργίας των Δημοτικών Ιατρείων και η συλλειτουργία τους με Κοινωνικό Φαρμακείο.
Νομική και Συμβουλευτική στήριξη σε συμπολίτες μας ανήμπορους να αντιμετώπισουν τα «χαράτσια» και τα άλλα μέτρα.
Επιλογή της αυτεπιστασίας για μεγάλο αριθμό έργων, προτεραιότητα προσανατολισμοί των μελετών, για μείωση της τοπικής ανεργίας.
Αναδιοργάνωση της υπηρεσίας καθαριότητας για εξοικονόμηση πόρων με βάση τον τοπικό ΣΜΑ και τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή.
Μελέτη για την έναρξη άμεσα, σταδιακής μεταφοράς των Τεχνικών Συνεργείων και της καθαριότητας με δημιουργία πρατηρίων βενζίνης και φυσικού αερίου, γκαράζ και αποθηκευτικών χώρων όλων των υπηρεσιών στα κτίρια ΔΕΗ – ΟΤΕ (Δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ το αρχείο της πολεοδομίας στον Ασπρόπυργο).
Πλήρης μηχανοργάνωση των υπηρεσιών όχι μόνο για την εξυπηρέτηση του πολίτη και της τοπικής επιχείρησης αλλά και για την εφαρμογή ολοκληρωμένου G.I.S σχεδίου παρακολούθησης και ελέγχου χρήσεων, διαρκούς παρακολούθησης και συγκριτικής αξιολόγησης προμηθευτών και προμηθειών και αλλαγών κόστους ποιότητας υλικών κ.λπ.
Διαρκής επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού μέσα από ένα προγραμματισμό σχεδιασμένης αντιμετώπισης άμεσων και μακροπρόθεσμων αναγκών.
Άμεση συγκρότηση επαρκούς Τμήματος Προγραμματισμού σε ουσιαστική διασύνδεση με διαδημοτικά, περιφερειακά, εθνικά και Ευρωπαϊκά δίκτυα και κέντρα λήψης αποφάσεων, καθημερινής παρακολούθησης του ΕΣΠΑ και των Εθνικών Τομεακών Προγραμμάτων.
Δημοτική δομή ενημέρωσης και στήριξης της απασχόλησης και της τοπικής επιχειρηματικότητας, άμεση σύνδεση με ΟΑΕΔ, εθνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς. Ιδιαίτερα για τους τοπικούς επιχειρηματίες απαιτούνται στοχευμένες δημοσιονομικές πολιτικές, οργανωμένη προβολή, διαρκής ενημέρωση και τεχνολογική υποστήριξη.
Ουσιαστική αναβάθμιση των αδελφοποιήσεών μας, σχεδιασμοί στενής συνεργασίας και κοινών δράσεων σε ζητήματα τοπικής ανάπτυξης, περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.
Δ. Αφήσαμε τελευταίο τον άξονα Πολιτικές και Κοινωνικές Διεκδικήσεις. Θα το επαναλάβουμε άλλη μια φορά. Χωρίς ξεκάθαρη τοποθέτηση για την υπεράσπιση Δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των Δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών, χωρίς τη διεκδίκηση εφαρμογής των συνταγματικών άρθρων (102 -108 και όχι μόνο) απέναντι στην κάθε κυβερνητική προσπάθεια περιστολής τους δεν υπάρχει μέλλον.
Οφείλουμε προγραμματικά να δεσμευτούμε:
Για πάλη αποτροπής των σχεδίων ιδιωτικοποίησης, διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, υπερφορολόγησης των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων για στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές.
Να στηρίξουμε ως Δήμος νομικά – συμβουλευτικά συμπολίτες μας που θίγονται και θα θιγούν από αυτή την επίθεση.
Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες κινητοποίησης των συλλογικών μας οργάνων.
Να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας και να συμπαραταχθούμε με Συνδικάτα, Επιστημονικούς φορείς, κοινωνικούς φορείς, συλλογικότητες και ομάδες πολιτών που αγωνίζονται για την ουσιαστική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, με καμπάνιες, δράσεις, προσφυγές, κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας στην ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας.
Η ουσιαστική βελτίωση της απαράδεκτης κοινωνικής πραγματικότητας που βιώνουμε, Αυτοδιοίκηση και κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αντίσταση και την αλληλεγγύη μας.
Ας ξαναθυμηθούμε, όσοι το ξεχάσαμε, ότι η Αυτοδιοίκηση με βάση τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας έχει όχι μόνο θεσμικό αλλά και κινηματικό χαρακτήρα.
Με αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις, αντιρρήσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις και με δεδομένη την παράταση, θεωρώντας σήμερα τη συζήτηση ως πρώτο επί της ουσίας βήμα διαλόγου, θωρούμε ως βάση συζήτησης το προτεινόμενο Επιχειρησιακό καταψηφίζουμε (τις σελ. 70-71) του υποτιθέμενου οράματός σας, ζητάμε να αντικατασταθεί από το τρίτο μέρος της τοποθέτησής μας.
Την τελική μας θέση για το Επιχειρησιακό θα διαμορφώσουμε με την οριστικοποίηση των κατευθύνσεων, των μέτρων και των κοστολογημένων δράσεών του.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
(1) Στο Δήμο σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών στο Επιχειρησιακό, υπηρετούν 29 Σχολικοί Φύλακες και για 4 από αυτούς υπάρχει διαδικασία εξέλιξής τους σε θέσεις Δ.Ε. Διοικητικού. Υπάρχουν αιτήσεις και από άλλους σχολικούς φύλακες για να ενταχθούν σε άλλες υπηρεσίες του Δήμου;
Προτίθεστε να ικανοποιήσετε στο μέλλον άλλα παρόμοια αιτήματα ή να μετακινήσετε τους σχολικούς φύλακες σε άλλα δημοτικά κτίρια ώστε να καλυφθούν ανάγκες φυλαξής τους;
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
(1) Επισημαίνουμε ότι η πρόσληψη ειδικoύ συμβούλου από τη Διοίκηση για τον Πολιτισμό - μάλιστα μη κάτοικο Αιγάλεω και με υψηλό μισθό παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις - στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ασφυξίας του Δήμου, αδυναμίας πληρωμής μισθών και εξ αντικειμένου πολύ περιορισμένης δυνατότητας παραγωγής πολιτιστικού έργου, αν σε άλλες εποχές θα ήταν περιττή και πολυτελής σπατάλη, στις σημερινές είναι προκλητική και απαράδεκτη. Δείγμα της εκτός τόπου και χρόνου διαχείρισης της Διοίκησης και της «πάση θυσία» εξυπηρέτησης προσωπικών ή κομματικών πελατειακών σχέσεων
(2) Επισημαίνουμε ότι η κατασκευή του 5ου βρεφονηπιακού σταθμού (δίπλα στο χώρο του πατινάζ) αποτέλεσε διαχρονικό αίτημα και διεκδίκηση, ομόφωνων αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο παραταξιακών αντιπαραθέσεων. Απαιτείται ουσιαστική συζήτηση με τους περίοικους και από διαπαραταξιακή επιτροπή αν κρίνεται απαραίτητο, ώστε να εξηγηθούν οι ανάγκες κοινωνικού εξοπλισμού στην περιοχή, η μοναδικότητα του ελεύθερου χώρου στην περιοχή αλλά και ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης του Άλσους, ιδιαίτερα των περιμετρικών φιλέτων. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε ως Δημοτικό Συμβούλιο να διασφαλίσουμε την συνέχεια του αναγκαίου και μοναδικού, δυστυχώς, έργου του Δήμου που έχει συμπεριληφθεί στο τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας για το 2012.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
Αξιότιμοι κύριοι,
Εισηγούμαστε το ακόλουθο ψήφισμα:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο του Αιγάλεω καταδικάζει την απρόκλητη αστυνομική επίθεση σε εκατοντάδες χιλιάδες ειρηνικούς διαδηλωτές, που έδωσε την ευκαιρία σε παρακράτος, προβοκάτορες και χούλιγκανς, με οργανωμένο σχέδιο, να μετατρέψουν σε πεδίο πολέμου το κέντρο της Αθήνας.
Θεωρεί ότι η ολοκληρωτική αποτυχία των μνημονιακών πολιτικών και η υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης οδηγούν τη χώρα, σε εθνική ταπείνωση και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αντί πινακίου φακής, σε διάλυση της κοινωνίας και των εργασιακών δικαιωμάτων και τους όρους διαβίωσης των Ελλήνων σε μεταπολεμικό επίπεδο.
Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, πριν οδηγηθούμε σε ανοικτές αντιδημοκρατικές εκτροπές η παρούσα κυβέρνηση επειδή δεν έχει τη λαϊκή, δημοκρατική νομιμοποίηση οφείλει να παραιτηθεί άμεσα. ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ»
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑ/ΑΤΤΙΚΗ 2021
Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας/Αττικής 2021 - Αύγουστος 2011 βρίσκεται ήδη για 6 μήνες σε διαβούλευση. Το ερώτημα που τίθεται ,κατά την γνώμη μας στην συγκυρία, σε μια προσπάθεια κριτικής προσέγγισης του είναι
Είναι δυνατή η ρύθμιση του χώρου σε εποχή γενικευμένης απορρύθμισης ;
Επιδή θεωρούμε το ζήτημα μείζον, για να γίνουμε πιο σαφείς επιτρέψτε μας μια συνολική τοποθέτηση που θα συμπεριλαμβάνει και τις θέσεις μας για τις προτάσεις της Διοίκησης.
Το ΡΣΑ 1985, το οποίο θα αναθεωρηθεί, εκτιμήθηκε, από διαφορετικές οπτικές, ως ανεπαρκές ή/και ξεπερασμένο, ενώ είχε υπονομευτεί με έκτακτες παρεκκλίσεις και δεν είχε, εν πολλοίς, υλοποιηθεί εξαιτίας της απουσίας μελετών και πολιτικών εφαρμογής του. Εξέφραζε, πάντως, τις επιστημονικές κυρίως προσδοκίες για τη ρύθμιση του χώρου, με κριτήρια το δημόσιο συμφέρον, την περιφερειακή αποκέντρωση, την ισόρροπη ανάπτυξη, την περιβαλλοντική προστασία και την οικιστική αναβάθμιση. Είχε συχνά λειτουργήσει υποστηρικτικά στους αγώνες για την προστασία του περιβάλλοντος και την αναχαίτιση κερδοσκοπικών επιθέσεων στο χώρο της Αττικής.
Το Χωροταξικό Σχέδιο Αττικής, που εκπονήθηκε επί υπουργίας Σουφλιά, έγινε αντικείμενο δριμείας κριτικής, κυρίως λόγω του υπερσυγκεντρωτισμού στην περιφέρεια της Αττικής που αποδεχόταν και ενθάρρυνε και της πλήρους ασυμβατότητάς του με την περιβαλλοντική προστασία σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής. Δεν θεσμοθετήθηκε τελικά.
Ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια, και πολύ περισσότερο πρόσφατα, χωρίς σοβαρό αντικείμενο παρέμβασης. Ακριβέστερα, ο χώρος της Αττικής μετασχηματίζεται με τον αυτόματο πιλότο της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής και της γενικευμένη αυθαιρεσίας, με επιμέρους αποφάσεις υπέρ μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, με διάχυση των λειτουργιών του αστικού στον εξωαστικό χώρο, με καταστροφή του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς και απαξίωση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων αγαθών ως κοινού πλούτου, προσβάσιμου και διαθέσιμου σε όλους.
Ο ΟΡΣΑ είχε ελάχιστα παρεμβατικό ρόλο σε αντικείμενα της αρμοδιότητάς του, αποψιλώθηκε από ανθρώπινο δυναμικό και μετατοπίστηκε σε σχεδιαστικές ασκήσεις έργων που αποτελούν αντικείμενα των δήμων. Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου ΡΣΑ Αθήνας/ Αττικής 2021 αποτελεί μια υπόμνηση του αντικειμένου/ων του ΟΡΣΑ, και έλκει την καταγωγή του στην πρώτη εποχή υπουργίας της κας Μπιρμπίλη, η οποία, παρά τους συμβιβασμούς που αποδέχθηκε, παραχώρησε γρήγορα τη θέση της στον γνήσιο εκφραστή της ιδιωτικής αυθαιρεσίας, της υποτέλειας στα ισχυρά εργολαβικά συμφέροντα, της περιβαλλοντικής καταστροφής και της χωρικής απορρύθμισης – στον τέως υπουργό Οικονομίας κ.Γ. Παπακωνσταντίνου.
Το ΡΣΑ Αθήνας/ Αττικής 2021 επιχειρεί, λοιπόν, να συγκροτηθεί στη βάση χωρικών ρυθμιστικών αρχών που επικαλούνται την ισόρροπη, κοινωνικά δίκαιη και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία, όμως, δεν αποτυπώνεται πάντα στις συγκεκριμένες προτάσεις και, πάντως, προσκρούει στις ήδη θεσμοθετημένες πολιτικές απορρύθμισης όπως : το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό, η fast track περιβαλλοντική εκποίηση, η ασύδοτη νομιμοποίηση αυθαιρέτων για τη χρηματοδότηση όχι του πράσινου ταμείου αλλά του χρέους κατά 95%, η πετρελαιοκίνηση σε Αθήνα και Πειραιά, η αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις σε ποσοστό 20% για κατασκευή αθλητικών και τουριστικών εγκαταστάσεων, το πάγωμα αναδασώσεων, η επαναλειτουργία λατομείων, η δυνατότητα διόρθωσης του πρώτου κυρωμένου δασικού χάρτη, η απεμπόληση κυριότητας του δημοσίου σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, η εγκατάσταση ελαιοτριβείων σε δάση, η ανάπτυξη των ΑΠΕ σε οποιαδήποτε θαλάσσια έκταση, η προσθήκη νέων χρήσεων σε εκτός σχεδίου περιοχές κ.λπ.
Εξάλλου, σημεία του ΡΣΑ Αθήνας/Αττικής συμβιβάζονται προκαταβολικά με τις τρέχουσες κυρίαρχες πολιτικές εκποίησης των δημόσιων χώρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόδοση του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού στην ιδιωτική εκμετάλλευση και η αντιμετώπιση του Ελαιώνα.
Μέσα, λοιπόν, από τις αντιφάσεις του ΡΣΑ Αθήνας/Αττικής ως προς τον εαυτό του και, κυρίως, ως προς την ήδη ψηφισθείσα έκτακτη νομοθεσία απορρύθμισης, προβάλλει η υπαρκτή πολιτική που προκρίνει φωτογραφικές ζώνες ανισόρροπης ανάπτυξης, θεωρεί το περιβάλλον πόρο προς εκμετάλλευση, διευρύνει και πολλαπλασιάζει τις χωρικές ανισότητες, απαξιώνει τις κοινωνικές υποδομές, ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί τον δημόσιο χώρο και εκλαμβάνει τον πολιτισμό ως φτωχό παρία του λεγόμενου «τουριστικού προϊόντος», ενώ θεσμοί και χώροι πολιτισμού καταρρέουν. Είναι χαρακτηριστική η αμηχανία του ΡΣΑ/Α στο άρθρο 33 που αναφέρεται στην «υλοποίηση προγραμμάτων στο πλαίσιο ενίσχυσης της εθνικής δημοσιονομικής πολιτικής», τα οποία αφορούν ευθέως την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και έχουν ήδη εξαιρεθεί από οποιαδήποτε ρύθμιση. Εδώ το ΡΣΑ/Α σηκώνει απλώς τα χέρια.
Προσπαθώντας μια αναλυτικότερη προσέγγιση του ΡΣΑ/Α. διακρίνουμε δύο ενότητες
Α. Επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα
1. «Η ενίσχυση της θέσης της Αθήνας / Αττικής στο σύστημα των ευρωπαϊκών και διεθνών μητροπόλεων, που αποτελεί στρατηγικό στόχο του παρόντος, θεωρείται προϋπόθεση για την οικονομική της ανάπτυξη και τη σταδιακή αναστροφή των αρνητικών συνεπειών από την οικονομική κρίση».
Η μητρόπολη Αθήνα θεωρείται ως «επιχειρηματικός σύνδεσμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Μέση Ανατολή και τις χώρες της Ασίας, καθώς και – από κοινού με τη Θεσσαλονίκη – με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τις χώρες του Εύξεινου Πόντου».
Η θέση αυτή αφορά προσανατολισμούς της σύνολης οικονομικής πολιτικής και όχι πρωτογενείς επιλογές του ΡΣΑ/Α. Απ’ αυτή την άποψη, θα πρέπει να αποτιμηθεί η εμπειρία της εξόδου του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και των επενδύσεων που οδήγησαν σε κοινωνικό ντάμπινγκ και στο σημερινό αίτημα των επιχειρηματιών για ζώνες ελεύθερες από οποιαδήποτε εργατική νομοθεσία, με μισθούς των παρακείμενων χωρών (Βουλγαρία, Ρουμανία). Η Ελλάδα επωφελήθηκε αρχικά από τις εξαγωγές αλλά, ταυτόχρονα, επλήγησαν οι τοπικές αγορές με τη μετακίνηση των καταναλωτών σε γειτονικές πόλεις, όπως τα Σκόπια. Άλλωστε, η σημερινή θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και η χωρική πραγματικότητα της Αθήνας/ Αττικής είναι σχεδόν απαγορευτικές για τον ρόλο της πρωτεύουσας ως Ευρωπαϊκής πύλης στην Ασία και τη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτό το ΡΣΑ/Α ορθώς επισημαίνει ότι η περιβαλλοντική, πολιτιστική, οικιστική και ρυθμιστική αναβάθμιση της Αθήνας είναι προϋπόθεση για τον παραπάνω ρόλο.
2. Η αποκέντρωση και η ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών, που αποτελούσαν παλαιότερους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους, αντικαθίστανται «με τον ρόλο της Αθήνας ως πόλου ενίσχυσης της αναπτυξιακής δυναμικής στο σύνολο της χώρας». Επιδιώκεται «ενίσχυση και στοχευμένη χωρικά εξειδίκευση του αναπτυξιακού ρόλου της Πρωτεύουσας στους τομείς συγκριτικών πλεονεκτημάτων της : πολιτιστική μητρόπολη, κέντρο έρευνας, εκπαίδευσης και τεχνολογικής ανάπτυξης, τουριστικός πόλος διεθνούς ακτινοβολίας, περιοχή ενίσχυσης της αγροτικής παραγωγής, κέντρο προηγμένων υπηρεσιών όπως χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, ασφάλειες, ναυτιλία, πεδίο ενίσχυσης/υποδομής μεταποιητικών δραστηριοτήτων, διεθνής κόμβος μεταφορών και διαμετακομιστικού εμπορίου, κέντρο παροχής υπηρεσιών υγείας, πόλος αθλητισμού» .
Από τα παραπάνω και όπως εξειδικεύονται στη συνέχεια, δεν προκύπτει η διάχυση αυτής της αμφιλεγόμενης ανάπτυξης σε άλλες περιφέρειες, αλλά μεγαλύτερος συγκεντρωτισμός στην Αττική, αφού όλες οι οικονομικές δραστηριότητες είναι επιθυμητές και συνακόλουθα διευρύνονται οι σημερινές περιοχές χωροθέτησής τους, ακολουθώντας, συχνά, τις αγοραίες τάσεις. Για παράδειγμα, η περιοχή γύρω από το Αεροδρόμιο, ορίζεται ως «υποδοχέας νέων οικονομικών δραστηριοτήτων», ενώ είναι φανερό ότι η επιλογή αυτή αντιφάσκει με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στα Μεσόγεια και τη διαφύλαξη της γεωργικής γης, που καταγράφονται επανειλημμένα ως βασικός στόχος του ΡΣΑ/Α, υπονομεύονται, όμως, από παράπλευρες αντιθετικές ρυθμίσεις. Εξάλλου, καθώς η ύφεση δεν ευνοεί επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, όσες γίνουν θα βασιστούν στην ασύδοτη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος και της εργασίας. Χαρακτηριστική είναι η επέκταση της διαδικασίας fast-track, που προωθείται με νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, για επιπλέον άρση εμποδίων στην επιχειρηματικότητα.
Όσον αφορά την προσέγγιση της Αθήνας «ως κέντρου έρευνας, εκπαίδευσης και τεχνολογικής ανάπτυξης», ο στρατηγικός αυτός στόχος έχει ήδη ναυαγήσει στην εκπαιδευτική πολιτική της κας Διαμαντοπούλου και στην απαξίωση της βασικής έρευνας και της εφαρμοσμένης που αφορά σε αντικείμενα πέραν από συγκεκριμένες επιχειρηματικές ανάγκες.
Επίσης, σχετικά με τον τριτογενή τομέα, η Αττική, ήδη κόμβος μεταφορών και εμπορίου, επιβαρύνεται με τις ρυθμίσεις του ΡΣΑ/Α, που ενισχύει τον διαμετακομιστικό της ρόλο, επιτρέποντας τον συγκεντρωτισμό και τη διάχυση του χονδρικού εμπορίου / αποθηκών / logistics. Ο διαμετακομιστικό ρόλος του Πειραιά ενισχύεται με περαιτέρω συγκεντρώσεις δραστηριοτήτων. Σήμερα στους τομείς του διαμετακομιστικού εμπορίου επικρατούν άθλιες συνθήκες εργασίας (Cosco, υπό διαμόρφωση καρτέλ στις μεταφορές, κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση η αντίληψη ότι η σχέση με την ΕΕ συνίσταται στη διαμετακομιστική δυνατότητα της Αθήνας /Αττικής είναι η κυρίαρχη σήμερα άποψη για τη διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, σε βάρος της ισόρροπης ανάπτυξης του ευρωπαϊκού χώρου και του περιβάλλοντος. Επιπλέον, όσον αφορά το λιανικό εμπόριο, τα malls επιτρέπονται παντού, ακόμα και στον εκτός σχεδίου χώρο. Όσον αφορά την ανάπτυξη που προβλέπεται στους τομείς : ασφάλειες, χρηματοπιστωτικές και άλλες υπηρεσίες, που απαιτούν γραφειακές υποδομές και έχουν επιβαρύνει ήδη υπερβολικά το αστικό περιβάλλον, αυτοί οι τομείς είναι ήδη εξαιρετικά κορεσμένοι και η σχετική αγορά ακινήτων βρίσκεται σε μεγάλη κρίση.
3. Στο πλαίσιο της παραπάνω προσέγγισής του το ΡΣΑ/Α κινείται στις γραμμές της ιστορικής διαίρεσης της Αττικής σε υποβαθμισμένες και μη χωρικές ενότητες, διατηρώντας και ενισχύοντας τη συσσώρευση οχλουσών χρήσεων στη Δυτική Αθήνα/Αττική: Ελαιώνας, Θριάσιο.
Ο Ελαιώνας είναι ήδη, σύμφωνα με το ΠΔ 1995, υποδοχέας πλήθους δραστηριοτήτων, ενώ η καθυστέρηση εφαρμογής του διατάγματος και όλα όσα έγιναν με τη λεγόμενη «διπλή ανάπλαση» έχουν αποτρέψει τη δημιουργία πράσινων ζωνών, που θα λειτουργούσαν στοιχειωδώς εξυγιαντικά απέναντι στη ρύπανση των δυτικών περιοχών (Αθήνα, Ταύρος, Ρέντης, Αιγάλεω, Περιστέρι). Εντούτοις, ο Ελαιώνας, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο άρθρο 45, γίνεται υποδοχέας όλων των δυνατών χρήσεων, πολύ πέραν όχι μόνο των χωρικών δυνατοτήτων του αλλά και της κείμενης νομοθεσίας
Ιδιαίτερα για την περιοχή μας, συμφωνώντας σε βασικές γραμμές με τις 8 προτάσεις του ΑΣΔΑ οφείλουμε να απαιτήσουμε να συμπληρωθούν - μια που με ευθύνη της Δημοτικής μας αρχής απουσιάζουν, αφού ουδέποτε προτάθηκαν - με τις προτάσεις του Δήμου μας για τον Ελαιώνα και την Ιερά, την αναβάθμιση του Αιγάλεω σε διαδημοτικό κέντρο ευρείας ακτινοβολίας, την αναφορά στην υπερτοπικότητα του άλσους Μπαρουτάδικου και την διατήρηση του Νοσοκομειακού χαρακτήρα του πρώην «Λοιμωδών».
Όσον αφορά την πρόταση της Διοίκησης Καρδαρά.
Κινείται γενικά θετικά αλλά, απουσιάζει κάθε γενική κριτική στο Σχέδιο ΡΣΑ , καμία αναφορά σε υπερτοπικά ζητήματα, ενώ έχει και σημαντικές παραλείψεις,
ΔΕΝ
-αντιπαραθέτει στο σχέδιο ΡΣΑ για τον Ελαιώνα, τις αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Γήπεδο, χωροθέτηση ιδιωτικών κλινικών, τέμενος διατήρηση Νοσοκομείου Λοιμωδών κ.λπ)
-θέτει προτεραιότητα την διατήρηση τουλάχιστον μητροπολιτικών ζωνών πρασίνου υψηλής φύτευσης στον Ελαιώνα
- διεκδικεί την αποτροπή χωροθέτησης νέων υπερκαταστημάτων στον Κηφισό και τον Ελαιώνα
-απαιτεί ρητά - και όχι μόνο περιγραφικά- την αλλαγή του χαρακτηρισμού ως βασικού αστικού οδικού άξονα της Ιεράς Οδού,
- αναφέρεται στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής (στρατόπεδα, Ποικίλο, όρος Αιγάλεω κλπ)
- προτείνει πολιτιστική διαδρομή εντός του Αιγάλεω (Ελαιώνας, Αποτύπωνα Ιεράς Οδού, Μπαρουτάδικο, Πάρκο Ελιάς)
θεωρούμε ότι αυτά πρέπει να συμπεριληφθούν και να συμπληρωθούν με μια γενική τοποθέτηση του Δημοτικού Συμβουλίου που ήδη προαναφέραμε και θα σας αναφέρουμε δίκην επιλόγου παρακάτω.
Όσον αφορά την Ελευσίνα, η προσέγγισή της ως πολιτιστικού, εμπορικού και οικιστικού υποδοχέα, ταυτόχρονα με την εντατική βιομηχανική της ανάπτυξη, δεν μπορεί να αναιρέσει την επικίνδυνη ρύπανση της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή και την ωρολογιακή βόμβα των επεκτάσεων της Χαλυβουργικής και της ΠΕΤΡΟΛΑ, που δυναμιτίζουν οποιοδήποτε μέτρο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
4. Το ΡΣΑ/Α ορθώς επιλέγει την αρχή της «συμπαγούς πόλης», χωρίς την οποία είναι αδύνατη η ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την πόλη, η προστασία του περιβάλλοντος και η διατήρηση και περαιτέρω ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Απ’ αυτή την άποψη επιδιώκει να ανασυγκροτήσει τον αστικό χώρο και να κατευθύνει τις παρεμβάσεις και την οικοδομική δραστηριότητα εντός των οργανωμένων σχεδίων πόλεως. Όμως, η αποδοχή της εκτός σχεδίου δόμησης, αντιφάσκει με την παραπάνω επιλογή και διαιωνίζει την καταστροφή του εξωαστικού χώρου. Η απουσία ριζικής αντιμετώπισης του θέματος ανοίγει στη συνέχεια το δρόμο για την εμφύτευση πάσης φύσεως δραστηριοτήτων, έστω και υπό προϋποθέσεις, στον εξωαστικό χώρο.
5. Η επιλογή της ενίσχυσης του πρωτογενούς τομέα στην Αττική είναι ένα θετικό στοιχείο του ΡΣΑ/Α, καθώς μάλιστα συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα που συγκεκριμενοποιούνται σε κάθε χωρική ενότητα και στα παραρτήματα. Αντιμετωπίζει τις καλλιέργειες ταυτόχρονα και ως πολιτιστικό πόρο που διαμόρφωσε ιστορικά το αττικό τοπίο. Περιορίζει τη δόμηση στα υποστηρικτικά της παραγωγής κτήρια.
Παρ’ όλ’ αυτά, η οικιστική εξωαστική διάχυση και η επέκταση του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα σε στενή γειτνίαση με αγροτικές περιοχές, λειτουργούν ανταγωνιστικά απέναντι στη γεωργία και τη κτηνοτροφία και σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στη χωρική ενότητα Δυτικής Αττικής, απαγορευτικά, καθώς εδώ τίθεται επιπλέον θέμα ρύπανσης των εδαφών και επικινδυνότητας των αγροτικών προϊόντων. Είναι χαρακτηριστική η συνέχιση της ανεξέλεγκτης ρύπανσης του Ασωπού με δραματικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Σ’ αυτό το θέμα το ΡΣΑ/Α περιορίζεται σε αναφορά μόλις μιας γραμμής. Για μια ουσιαστική προστασία της αγροτικής γης θα έπρεπε να οριοθετηθούν οι οικισμοί, των οποίων τμήματα ή τα κέντρα προστατεύει το ΡΣΑ, και η δόμηση να περιοριστεί εντός των οργανωμένων σχεδίων.
6. Σχετικά με την Αθήνα/Αττική «ως τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας»,το ΡΣΑ/Α παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση φυσικών και πολιτιστικών μνημείων και συνόλων, που εντάσσει σε συγκοινωνούσες πολιτιστικές διαδρομές. Όμως, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου προϋποθέτει ένα σύνολο σημειακών μελετών εφαρμογής, αναπλάσεων και προστασίας μέσω της κήρυξης διατηρητέων μνημείων και, οπωσδήποτε, πολιτική χρηματοδότησης και δημοσίων επενδύσεων. Οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν συνάδουν με την κυρίαρχη οικονομική πολιτική, η οποία όχι μόνο απαξιώνει τα πολιτιστικά αγαθά αλλά δεν καλύπτει και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις βιωσιμότητας και λειτουργίας πολιτιστικών θεσμών και χώρων (βλέπε λειτουργία μουσείων, αρχαιολογικών χώρων, κατεδάφιση ή μη κήρυξη διατηρητέων μνημείων, κατάρρευση ιστορικών συνόλων και συνολικά ιστορικών περιοχών, απόσυρση της οικονομικής στήριξης από δυναμικούς τομείς σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας, κ.λπ.).
Συναφής προϋπόθεση για την Αθήνα/Αττική ως τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας είναι η απελευθέρωση και ανάπλαση του παράκτιου μη εμπορευματικού ή παραγωγικού χώρου. Παρότι το ΡΣΑ/Α αναφέρεται στις αναγκαίες ρυθμίσεις, είναι γνωστό ότι μέχρι σήμερα ούτε καν η μικρή παραλία, που άνοιξε με αγώνες στο Ελληνικό, δεν έχει αποδοθεί στο δήμο, ενώ το διάταγμα 2004 για την απελευθέρωση των ακτών δεν έχει εφαρμοστεί. Τα παραπάνω, λοιπόν, αποτελούν διακήρυξη αρχών και όχι γενικές κατευθύνσεις που θα βρουν εφαρμογή σε συγκεκριμένες μελέτες, αποφάσεις και χρηματοδοτήσεις.
Β. Οικονομική ανάπτυξη περιβαλλοντικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη
Η περιβαλλοντική προστασία με αναφορά στην κλιματική αλλαγή, υποστηρίζεται αναλυτικά στο ΡΣΑ/Α με τη διαφύλαξη και ανάδειξη όλων των φυσικών συντελεστών. Υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές στα δασικά οικοσυστήματα – «δεν επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης των δασών και δασικών εκτάσεων», θέση που έχει, όμως, ήδη υπονομευτεί με πρόσφατο νόμο –στους ορεινούς όγκους, στη βιοποικιλότητα, στην κύρωση των δασικών χαρτών – κι εδώ υπάρχουν ήδη παρεμβάσεις – στην προστασία ευαίσθητων υγροτοπικών και παράκτιων οικοσυστημάτων, σε κηρύξεις μνημείων της φύσης, στο «πράσινο τόξο» που προκύπτει από την αδιάσπαστη συνέχεια χώρων πρασίνου από Σαρωνικό έως Κορινθιακό και Ευβοϊκό, στα δίκτυα αστικών φυτεύσεων, στο φορέα διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών – βιοτόπων Αττικής, στη διαχείριση των υδάτων, τα υδατορεύματα, τους υγροβιότοπους και τα μνημεία και τοπία υδάτινου ενδιαφέροντος.
Το πρόβλημα είναι ότι η ενεργοποίηση όλων αυτών των στόχων εξαρτάται από προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις και από ενδοπεριφερειακά προγράμματα προστασίας, πράγμα που καθιστά στα περισσότερα σημεία του το ΡΣΑ/Α ένα φιλοπεριβαλλοντικό ευχολόγιο.
Διακηρυγμένος στόχος του ΡΣΑ/Α είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλους τους κατοίκους, η κοινωνική συνοχή και η άμβλυνση των φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού.
Από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, οι λαϊκές συνοικίες και περιοχές στο σύνολο της Αττικής υποβαθμίζονται, καθώς καταρρέουν οι κοινωνικές υποδομές και η περιβαλλοντική προστασία και γενικεύονται η νέα φτώχεια, η επισφάλεια και η ανεργία. Αναφερόμενο το ΡΣΑ/Α στο δήμο της Αθήνας αλλά και σε άλλες περιοχές, προτείνει μέτρα αναβάθμισης (κοινωνική κατοικία, αναπλάσεις, πράσινο, κ.λπ.). Είναι γεγονός, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αθήνα, ότι μια πόλη υπό κοινωνική κατάρρευση δεν μπορεί να γίνει πόλος έλξης νέων δραστηριοτήτων όπως αυτές που προτείνει το ΡΣΑ/Α. Ακόμα και στην περίπτωση που η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα θα στραφεί στον ιστορικό αστικό χώρο, αυτό θα έχει προκύψει από προηγούμενη παρέμβαση του κράτους, με δημόσιες ρυθμίσεις και επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν το πλαίσιο της συνολικής αναβάθμισης.
Απ’ αυτή την άποψη, η απαρίθμηση όλων των δυνατών παρεμβάσεων, που δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χρηματοδοτηθούν, είναι μεν πλήρης καταγραφή συσκοτίζει, όμως, το μείζον πρόβλημα της φτώχειας που οδηγεί στην υποβάθμιση. Αντίθετα, ένα οικονομικό, κοινωνικό και οικολογικό, πρόγραμμα στήριξης των υποβαθμισμένων περιοχών στον αστικό χώρο, στο πλαίσιο της ανατροπής γενικότερα της σημερινής οικονομικής πολιτικής, αποτελεί βασική προϋπόθεση κοινωνικής συνοχής και αντιμετώπισης του κοινωνικού αποκλεισμού και πρέπει, από πολλές απόψεις, να έχει προτεραιότητα. Απ’ αυτή τη σκοπιά, όσον αφορά την Αθήνα, η στέγαση/σίτιση των άπορων συμπολιτών μας, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα δημοτικά ιατρεία, τα σχολεία κ.λπ. προέχουν έναντι της ενοποίησης τμημάτων του ιστορικού κέντρου μέσω της πεζοδρόμησης της οδού Πανεπιστημίου.
Βασικός παράγοντας της ανάκτησης/αναβάθμισης του αστικού χώρου και της απελευθέρωσης της καθημερινής ζωής από τη δυναστεία των χρονοβόρων μετακινήσεων, είναι η βιώσιμη κινητικότητα. Το ΡΣΑ/Α επιδιώκει να οργανώσει την κυκλοφορία με τρόπους οι οποίοι συμβάλλουν στην αποφόρτιση των οδικών αξόνων, να αποτρέψει τις μετακινήσεις με ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, να προκρίνει τα μέσα Σταθερής Τροχιάς και τα Δημόσια Μέσα Μεταφοράς και να υποδείξει ως σημερινούς τρόπους εναλλακτικής μετακίνησης το ποδήλατο και τις πεζές διαδρομές. Έχει ένα ολοκληρωμένο σύστημα μεταφορών και κυκλοφορίας πεζών και αυτοκινήτων, τμήματα του οποίου, όπως το ποδηλατικό δίκτυο, θα έπρεπε να έχουν ήδη εφαρμοστεί.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ασκούνται ήδη πιέσεις από επιστημονικούς φορείς (π.χ. συγκοινωνιολόγοι) και κυρίως από τα κυρίαρχα εργολαβικά συμφέροντα για τη συνέχιση της χρηματοδότησης μεγάλων οδικών έργων, όπως οι αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό. Ήδη η απαράδεκτη απόφαση υπέρ της πετρελαιοκίνησης υπονομεύει τη σχέση βιώσιμης ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας, ενώ η κατάργηση γραμμών και η μείωση δρομολογίων πλήττουν σοβαρά το σύστημα των δημόσιων συγκοινωνιών.
Επίλογος
Η εκπόνηση ενός Ρυθμιστικού Σχεδίου που θα προδιαγράφει το όραμα της συνεκτικής πόλης, της προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος, της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, της ισόρροπης ανάπτυξης/αποανάπτυξης, της αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, της ισότιμης πρόσβασης στα δημόσια αγαθά και της διασφάλισης σε όλους/ες του δικαιώματος στην κατοικία και τις κοινωνικές υποδομές, ισοδυναμεί στις σημερινές συνθήκες με τον τετραγωνισμό του κύκλου.
Το ΡΣΑ/Α 2021 προσπαθεί να συμφιλιώσει την πολεοδομία την μεγάλων ρυθμιστικών δημόσιων παρεμβάσεων με την απορρύθμιση του χώρου στην εποχή του ανεξέλεγκτου καπιταλισμού και τη χωρική δικαιοσύνη /περιβαλλοντική προστασία με την κυριαρχία των μνημονιακών πολιτικών διάλυσης της κοινωνίας και καταστροφής του περιβάλλοντος. Απ’ αυτή την άποψη βρίσκεται μπροστά σε ανυπέρβλητες αντιφάσεις. Η πολεοδομία δεν μπορεί να ασκήσει πρωτογενώς κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική πολιτική. Γι’ αυτό και ένα Ρυθμιστικό Σχέδιο προϋποθέτει κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές που οδηγούν σε μια εναλλακτική διέξοδο από την κρίση.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ 2012-2014
Κατ’ αρχήν στα θετικά, το προτεινόμενο σχέδιο στρατηγικού σχεδιασμού είναι σαφώς πολύ καλύτερο, από το προηγούμενο της Διοίκησης Καλογερόπουλου. Δείχνει τις δυνατότητες των υπηρεσιών μας απέναντι σε «ακριβούς» εξωτερικούς μελετητές, με μελέτες φασόν.
Παρά τις αδυναμίες του, είναι μια πολύ σοβαρή προσπάθεια με πρωτόλειες επεξεργασίες και χρήσιμα στοιχεία, «αποφεύγοντας» τις προτεραιότητες!!! «Προστασίας των θαλάσσιων υδάτων και … ανάπτυξης της τουριστικής περιόδου όλο το έτος» του προηγούμενου.
Καλό βέβαια είναι όταν βάζουμε χρονολογίες αρχής λειτουργίας να τις βάζουμε για όλες τις δομές.
Θεωρούμε ότι το συνολικό κείμενο μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης, παρά τις παρατηρήσεις και αντιρρήσεις μας. με εξαίρεση βέβαια τις σελίδες 70-71 «του παν-οράματος της δημοτικής αρχής» . Επισημαίνουμε την υπεκφυγή σαφούς καταδίκης του «Καλλικράτη» και την αποφυγή κάθε αναφοράς στις μνημονιακές πολιτικές και τις επιπτώσεις τους στο Αιγάλεω (~30.000.000€ λιγότερα για το Αιγάλεω το 2010-2014 από τον κρατικό προϋπολογισμό, όταν μέχρι τώρα είναι 53% η μείωση για την αυτοδιοίκηση μεταξύ 2009 και 2012).
Αρχικά δεν δόθηκε έγκαιρα για διαβούλευση και συζήτηση ούτε καν στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνηθισμένη άλλωστε πρακτική της Διοίκησης, βέβαια λόγω του καταπληκτικού σχεδιασμού του Καλλικράτη υπήρξε χρόνος και έγιναν βελτιώσεις, χάριν της παράτασης που αναγκαστικά δόθηκε ως το Σεπτέμβριο του 2012, να διαμορφώσουμε όλοι καλύτερα τις απόψεις μας. Όσον αφορά το σχεδιασμό της συζήτησης έχουμε έγκαιρα καταθέσει από 25 -7 -2012 και τις υποβάλλουμε ξανά σήμερα.
Η τοποθέτησή μας χωρίζεται σε τρία μέρη.
Το πρώτο αφορά τις παρατηρήσεις μας για το μέρος που αποτελεί προϊόν των υπηρεσιών.
Το δεύτερο αφορά το υποτιθέμενο «όραμα της δημοτικής αρχής» και το τρίτο τη δική μας πρόταση κατευθύνσεων για το σχέδιο στρατηγικών επιλογών.
Βασικές αδυναμίες του μέρους που διαμόρφωσαν οι υπηρεσίες:
α) Η απουσία κρίσιμων στοιχείων:
Αριθμός εργαζομένων και εξυπηρετούμενων σε προνοιακές δομές και προγράμματα του Δήμου («Βοήθεια στο σπίτι», παιδικοί σταθμοί).
Αριθμός εργαζομένων, συνεργατών, ωφελημένων πολιτών αλλά και συλλόγων από τα αθλητικά και πολιτιστικά προγράμματα, τις δομές και τις εγκαταστάσεις του Δήμου, ακριβής καταγραφή τμημάτων και λειτουργιών αθλητισμού – πολιτισμού.
Δημογραφικών στοιχείων εξέλιξης του πληθυσμού, του μαθητικού δυναμικού, φύλο, ηλικίες, ποσοστό σχολικής διαρροής, ποσοστό ιδιοκατοίκησης, αριθμός μεταναστών.
Καταγραφή ιδιωτικών δομών και δυναμικότητάς τους σε Παιδεία – Υγεία, ιδιωτικών και συλλογικών φορέων σε Πολιτισμό – Αθλητισμό.
Στοιχεία για τα δύο ΤΕΙ (ανθρώπινο δυναμικό, τμήματα, αριθμός διαμενόντων στο Αιγάλεω κλπ)
Αριθμός παραβάσεων, προστίμων, ελέγχων της Δημοτικής Αστυνομίας.
β) Προβλήματα μη καταγραφής πληροφοριών και κινδύνων.
Ενδεικτικά:
- Μη επισήμανση στις αυθαίρετες καταλήψεις δημοσίου χώρου, πλατειών – πεζοδρόμων, πεζοδρομίων
- Μη αναφορά στους χώρους πολιτιστικού αποθέματος, του «Τιτάν», του χώρου των υποστατικών του Μερκατη, του Μουσείου Μικρασιατών κ.λπ.
- Μη αντιπαράθεσης στο σχέδιο ΡΣΑ για τον Ελαιώνα των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Γήπεδο, χωροθέτηση ιδιωτικών κλινικών, τέμενος διατήρηση Νοσοκομείου Λοιμωδών κ.λπ)
- Έλλειμα, παρότι καταγράφεται ως απουσία στο κτηματολόγιο, των δημοτικών χώρων σε μπαρουτάδικο – Ελαιώνα αλλά και η μη αναφορά σε ΕΑΚ – κλειστό κολυμβητήριο.
Σε αυτό το μέρος να παρατηρήσουμε ότι επιβεβαιώνεται δυστυχώς η κριτική μας για την ελλιπή παρέμβαση της Δημοτικής Αστυνομίας σελ. 40-41, στην εύρυθμη λειτουργία της πόλης και στα αυξημένα προβλήματα προσβασιμότητας ιδιαίτερα των ΑΜΕΑ. Επίσης και οι προτάσεις μας ένα χρόνο πριν, όπως και οι ευθύνες τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης αρχής για τη μη προετοιμασία της πόλης για ουσιαστική απογραφή πέραν της τραγικής κεντρικής οργάνωσης και οι κίνδυνοι που διαμορφώνονται για απώλειες εσόδων και παραπέρα διοικητικής υποβάθμισης. Απαιτείται να παρέμβουμε και να υπερβούμε τουλάχιστον το όριο των 70.000.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ιδιαίτερα ότι δεν είδαμε
- συνοδευτικά υπηρεσιακά έγγραφα από τα Νομικά Πρόσωπα, τη Δημοτική Αστυνομία και τη Διεύθυνση Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού
Υπάρχουν μικροπροβλήματα ουσίας και διατυπώσεων στην αξιολόγηση της εσωτερικής δομής του Δήμου στα κρίσιμα ζητήματα π.χ.,
σελ 55 . η μείωση δαπανών από πού ; όχι αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας, αλλά κοινωνικά και οικονομικά επωφελής διαχείριση της,
ή σελ57 εκσυγχρονισμός του υπάρχοντος εξοπλισμού, σε ποιόν τομέα ιδιαίτερα;
γ) Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθούμε ξεχωριστά στην κατ’ αρχή πρόταση του Δήμου (σελ 23-25) για το Ρυθμιστικό, όσον αφορά τις παραλείψεις, πέραν της προηγούμενης μη αναφοράς στις αποφάσεις μας
-δεν θέτει προτεραιότητα την διατήρηση τουλάχιστον μητροπολιτικών ζωνών πρασίνου υψηλής φύτευσης στον Ελαιώνα
-δεν διεκδικεί την αποτροπή χωροθέτησης νέων υπερκαταστημάτων στον Κηφισό και τον Ελαιώνα
-δεν ζητά ρητά - και όχι μόνο περιγραφικά- την αλλαγή του χαρακτηρισμού ως βασικού αστικού οδικού άξονα της Ιεράς Οδού,
- δεν αναφέρεται στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής (στρατόπεδα, Ποικίλο κλπ)
- δεν προτείνει πολιτιστική διαδρομή εντός του Αιγάλεω
Στο δεύτερο μέρος (σελ. 70-71) όπου αποτυπώνεται το περίφημο «όραμα της Δημοτικής Αρχής» καταγράφεται για μια ακόμα φορά η αδυναμία της Διοίκησης για τις στοιχειώδεις αναγκαιότητες προγραμματισμού. Δεν επιδέχεται σοβαρού σχολιασμού, μερικές μόνο επισημάνσεις είναι
- μια μέτρια έκθεση ιδεών, για κάθε Δήμο σε κάθε εποχή, που βρίθει από λεκτικούς νεολογισμούς «περί νέου προτύπου έργων», Ποιού; Περί νέων εξισώσεων (σίγουρα μιγαδικών), «Έργου ίσον αύλες δράσεις. Το ότι έργο δεν είναι μόνο τσιμεντένιο όγκοι καλό είναι να το αντιληφθεί πρώτα απ’ όλους η Διοίκηση που υπερακοντίζοντας τις λαθεμένες λογιστικές λογικές του Καλλικράτη κατήργησε Νομικά Πρόσωπα ως δομές παραγωγής κοινωνικού έργου και δημοκρατικού ελέγχου, μετατρέποντάς τα για λογιστικούς λόγους σε διοικητικές υπηρεσίες.
- Πολιτικά είναι επιμελώς «ουδέτερο» δηλαδή σκληρά πολιτικά τοποθετημένο στη συγκυρία. Αλήθεια ποιο είναι το πλαίσιο και οι δυνατότητες που διαμορφώνονται σε συνθήκες ακραίας λιτότητας, περιοριστικές πολιτικές, Καλλικράτη και Μνημονίων καθεστώτος επιτήρησης, πώς σκέπτεται η Διοίκηση να απαντήσει ουσιαστικά και πολιτικά;
Απουσιάζει κάθε ιεράρχηση και συγκεκριμενοποίηση στόχων και για να μη μας κατηγορήσει πάλι ως ακραίους ο κ. Πρόεδρος πώς αξιολογείται εσείς τις δυνατότητες σας στην πρόσληψη της πραγματικότητας όταν θέτετε στο «όραμα» πρώτη προτεραιότητα την καθαριότητα, τις υψηλές φυτεύσεις και την ανάδειξη του συγκριτικού πλεονεκτήματος της γειτονιάς;
Σας απαντάμε χρόνια πολλά, καλή σαρακοστή, καλή ανάσταση.
Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε αν και ασαφείς, θετικές τις αναφορές σας για τοπικούς μηχανισμούς αλληλεγγύης αν και το βαρύγδουπο ταμείο κοινωνικής αρωγής που λέτε πως εξετάζεται, είναι θεσμικά ανεφάρμοστο, νομικά μετέωρο και επικίνδυνο και εκτιμάμαι ότι απλώς το αναφέρεται. Στις προτάσεις μας σας έχουμε δώσει ένα σαφές περίγραμμα των αλληλέγγυων δράσεων που μπορούμε να κάνουμε αλλά θα επανέλθουμε.
Το ίδιο θετικά κρίνουμε αν και χωρίς παραπέρα αποσαφήνιση στη δομή και την οργάνωση, την αναφορά σε συμμετοχικές διαδικασίες των λαϊκών συνελεύσεων αν και μέχρι σήμερα η Διοίκηση περί άλλων πράττει.
Δείγμα της γνωστής προχειρότητας είναι ( σελ 71) η αναφορά, προφανώς και εδώ για να πούμε κάτι, στη δημιουργία μικρών ανοικτών αθλητικών υποδομών στη γειτονιά. Αλήθεια πού; Σε ποιες πλατείες, σε ποιους αδόμητους χώρους στον οικιστικό ιστό; Αξιοποιήστε όπως σας έχουμε επανειλλημμένα προτείνει τους αυλείους χώρους των σχολείων για κάλυψη (εκτός σχολικού ωραρίου) των αναγκών της γειτονιάς.
Το «όραμα» σας είναι βέβαια ένα κυριολεκτικά «άπορο όραμα», καμιά αναφορά σε τοπική δημοσιονομική πολιτική, καμμιά αναφορά περί τοπικής ανάπτυξης. Ο δε άξονας 4 και τα μέτρα του (σελίδα 76) είναι κυριολεκτικά μετέωρα από το συνολικό κείμενο «οράματος». Στις συνεργασίες για τα έργα πνοής (δεν ρωτάμε ποια γιατί δεν αναφέρεται πουθενά) κ.λπ. με ποιους θα τις κάνετε και πώς (με ΣΔΙΤ, με Προγραμματικές Συμβάσεις, με Δημόσιους φορείς;).
Τέλος στο «όραμα» καμμιά αναφορά στον Ελαιώνα, μόνο «για την κομβική σημασία Ιεράς Οδού και Ελαιώνα» στην ιστορική πολιτιστική αναφορά…. (σελ. 71)….Μπράβο, συγχαρητήρια, πολύ στατηγικός σχεδιασμός. Και βέβαια στον άξονα 5 (σελ. 76) ο Ελαιώνας δεν είναι «αξιοποίηση ευκαιριών» είναι ο καταλύτης της τοπικής ανάπτυξης στην περιοχή μας. Εδώ να επισημάνουμε ότι και όλο το διάγραμμα των αξόνων και μέτρων (σελ 75-77) είναι γενικά θετικό αν και δεν υπάρχουν σαφείς οι πολιτικές κατευθύνσεις και προτεραιότητες.
Επίσης και εδώ υπάρχουν σημεία που χρειάζονται αναδιατύπωση π.χ
(σελ 75) άξονας 2 μέτρο 2.3…ανάπτυξη προγραμμάτων καταπολέμησης φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού και όχι ..στήριξης υπερχρεωμένων νοικοκυριών
άξονάς 3 μέτρο 3.1…νέων μορφών συλλογής και ανακύκλωσης στην πηγή
(σελ76) ο τίτλος του άξονα 6 να είναι «ο Ελαιώνας ως στοιχείο ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, μοχλός τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και όχι …αξιοποίηση ευκαιριών
το μέτρο 6.1να είναι «Διαμόρφωση πολυετούς στρατηγικής για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και την καινοτόμο οικονομική ανάπτυξη του Ελαιώνα
Στο τρίτο μέρος τώρα.
Την πρόταση των κατευθύνσεων μας, για ένα τοπικό στρατηγικό σχεδιασμό.
- Πρέπει κατ’ αρχήν να αποσαφηνίσουμε το τι πόλη θέλουμε. Πυρήνας της πρότασής μας, που έχουμε καταθέσει έγκαιρα προεκλογικά και μετεκλογικά, είναι το «Αιγάλεω πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης για όλους τους κατοίκους της, (ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, χρώματος και θρησκεύματος), με βιώσιμη λειτουργία και ανάπτυξη».
- Μια πόλη εξωστρεφής, ανοιχτή, με επίγνωση ότι είναι άρρηκτα δεμένη με τις εξελίξεις και τις διεκδικήσεις για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και οικολογική ισορροπία σε περιφερειακό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Εξελίξεις και διεκδικήσεις που οφείλει να παρακολουθεί και να συνδιαμορφώνει όπου της είναι δυνατόν.
- Μετά πρέπει να κατανοήσουμε και να αξιολογήσουμε το πλαίσιο που λειτουργούμε σήμερα και στο άμεσο μέλλον. Το περιβάλλον μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας συστημικής κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού των ανεξέλεγκτων χρηματαγορών, που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, τα δημοκρατικά ελλείμματα και επιταχύνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση με την άναρχη κατασπατάληση των φυσικών πόρων. Πολιτικές που αποτυπώνονται δυστυχώς με ευκρίνεια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα πολιτικών και μέτρων των μνημονίων και των οδηγιών της Τρόικα, που απαρέγκλιτα εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προχθές, του τρικομματισμού χθες και σήμερα του δικομματισμού, που μας οδηγούν στον «τριτοκοσμισμό». Πολιτικές που απειλούν με ολική κοινωνική καταστροφή (διάλυση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής συνοχής, μαζική φτωχοποίηση πέραν των ανέργων, των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων).
- Ο προσδιορισμός των στόχων μας και το πλαίσιο διαμορφώνουν την αναγκαιότητα των μέτρων και των δράσεων που απαιτεί η συγκυρία, την αποσαφήνιση και τη διεκδίκηση των όρων και των προϋποθέσεων για μια θετική ως προς την τοπική κοινωνία, υπέρβαση ης. Χωρίς ψευδαισθήσεις οριστικής λύσης, αλλά στοχεύοντας στην άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεών της, κρατώντας όρθια την κοινωνία και ζωντανή να παλέψει για το μέλλον της.
Αν όντως εννοούμε ότι επιθυμούμε μια πόλη κοινωνικά αλληλέγγυα, απαιτείται πρώτα απ’ όλα ένας Δήμος με ισχυρό τον δήμοσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του.
Ένας Δήμος που ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες κοινωνικού πολέμου, απαιτείται να δομεί, κατά τη γνώμη μας, τις πολιτικές και τις δράσεις του σε 4 + 1 άξονες.
- Στη συμμετοχή της Τοπικής Κοινωνίας στο σχεδιασμό, τη λήψη αποφάσεων και την υλοποίηση τους.
- Στον αναγκαίο επαναπροσδιορισμό των τοπικών πολιτικών με προβάδισμα στην κοινωνική πολιτική
- Στην επείγουσα αναδιάταξη των δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών
- Στη διεκδίκηση εφαρμογής των συνταγματικών προβλέψεων (άρθρο 102) και την προσπάθεια τοπικού συντονισμού της κοινωνικής πάλης για την ανατροπή των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, κυβερνήσεων και τρόικας που τις ακυρώνουν. Και τέλος
Στην επιδίωξη ουσιαστικής λειτουργίας όσων υπάρχουν αλλά και τη δημιουργία νέων διαδημοτικών και διαβαθμιδικών συνεργασιών
- για τις αναγκαίες αλλαγές στο Ρυθμιστικό για τον Ελαιώνα και την Ιερά, στην προστασία των ορεινών όγκων - στην ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμάτων με βάση την ανακύκλωση, του διαχωρισμού στην πηγή και την ανάκτηση υλικών και ενέργειας – στην δικτύωση των αλληλέγγυων κοινωνικών και προνοιακών δομών – στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού και των επεκτάσεων του Μετρό – στην προώθηση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς – Στην παρακολούθηση, έλεγχο και διαχείριση των περιβαλλοντικών ρύπων – Στην ενεργειακή Διαχείριση και τις ανανεώσιμες πηγές.
Όσον αφορά τον πρώτο άξονα για τη συμμετοχή της κοινωνίας
- Ουσιαστικοποίηση των θεσμικών οργάνων διαβούλευσης (Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, όχι τελευταία στιγμή έτσι χωρίς πρόγραμμα), λειτουργίας της ως ενός τοπικού φόρουμ κοινωνικών φορέων και συλλογικοτήτων που συνδιαμορφώνει τις τοπικές πολιτικές. Άμεση λειτουργία του προβλεπόμενου Συμβουλίου Μεταναστών και μέτρα για την ομαλή ένταξη και την αποφυγή επικίνδυνων φαινομένων.
- Λειτουργία διαδικασιών Συμμετοχικού προϋπολογισμού (ερωτηματολόγια, θεματικές συσκέψεις κοινωνικών φορέων και συλλογικοτήτων, τοπικές συνελεύσεις γειτονιάς με άξονα τα σχολεία και τα πρώην νομικά πρόσωπα (βρεφονηπιακοί, ΚΑΠΗ κλπ) Διοργάνωση Τοπικών Δημοψηφισμάτων.
- Διαμόρφωση ενός Τοπικού Κοινωνικού Συμβουλίου αλληλεγγύης, τοπικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών φορέων και ομάδων πολιτών με στόχους και προσδιορισμούς υποχρεώσεων και δράσεων για τη λειτουργία και εθελοντική στήριξη αλληλέγγυων Δομών σε τοπικό επίπεδο ( Κοινωνικό Παντοπωλείο, Ιματιοθήκη, Τράπεζα Χρόνου, Αλληλέγγυο σχολείο κ.λπ.).
- Ουσιαστική ένταξη στη ζωή του Δήμου των αναπτυξιακών δυνατοτήτων των δύο ΤΕΙ και της τοπικής κοινωνικής επιχείρησης ΕΥ ΖΗΝ αλλά και άλλων φορέων στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
- Δράσεις περιβαλλοντικής προστασίας και κοινωνικής ενεργοποίησης (άλσος, σχολικοί κήποι, υιοθέτηση χώρων κ.λπ.) με συναπόφαση και κοινό σχεδιασμό ιδιαίτερα με την σχολική κοινότητα.
Β. Για τον επαναπροσδιορισμό των τοπικών πολιτικών οφείλουμε να κινηθούμε στο τρίπτυχο στόχων και τίτλων καμπάνιας
- Κοινωνική αλληλεγγύη «κανείς μόνος του στην κρίση στο Αιγάλεω»
- Αξιοποίηση Ελαιώνα «Ελαιώνας χώρος ιστορικής και πολιτιστικής αναφοράς, μητροπολιτικού πρασίνου και βιώσιμης ανάπτυξης»
- Ελκυστικότητα ιστορικού και τοπικού κέντρου «Αιγάλεω τόπος που αξίζει να ζεις και να σπουδάζεις». Το «να σπουδάζεις» αφιερωμένο στη σημασία ένταξης καθηγητών και σπουδαστών στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης.
Με προτεραιότητα την κοινωνική αλληλεγγύη και τη διεκδίκηση από την πολιτεία του ελάχιστου εγγυημένου κοινωνικού εισοδήματος.
Διατήρηση και αναβάθμιση των προνοιακών και υποστηρικτικών δομών (προηγούμενων νομικών προσώπων και υπηρεσιών)
Δημιουργία και λειτουργία νέων αλληλέγγυων δομών που προαναφέραμε.
Αναδιάρθρωση της τοπικής δημοσιονομικής πολιτικής που περιγράψαμε στη συζήτηση για τα δημοτικά τέλη (ολοκληρωμένη εφαρμογή τέλους περιβαλλοντικών επιπτώσεων, νέα καταγραφή και έλεγχος χώρων στον Ελαιώνα, μελέτη αναδιάρθρωσης δημοτικών τελών για κοινωνικά δίκαιη κατανομή τους με ελάφρυνση κατοικιών και μικρών καταστημάτων.
Μέτρα εξαίρεσης και στήριξης των μακροχρόνια ανέργων, νεόπτωχων κ.λπ. Ελαχιστοποίηση της συνεισφοράς των δημοτών για συμμετοχή σε Αθλητικές, πολιτιστικές και προνοιακές παροχές.
Εκπόνηση «Χάρτας δικαιωμάτων του Δημότη» με δικαιώματα και υποχρεώσεις Δήμου και δημότη.
Ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση για υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χώρου.
Άμεση, από τα χθες έχουμε επισημάνει, επεξεργασία θέσεων για την αλλαγή του Ρυθμιστικού με αιχμές τον Ελαιώνα και την κυκλοφοριακή υποβάθμιση της Ιεράς Οδού και την κατάργηση των «στοών».
Στον Ελαιώνα, δημιουργία ζωνών μητροπολιτικού πρασίνου, Πόλου καινοτομίας και πράσινης ανάπτυξης (με την αξιοποίηση και των δύο ΤΕΙ), χωροθέτηση κοινωφελών χρήσεων (διοικητικών, κοινωνικών, αθλητικών, πολιτιστικών) απαραίτητων για το Δήμο αλλά και υπερτοπικών «ευγενών χρήσεων» όπως, Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Σπουδών, Ιστορικό Μουσείο της Ιεράς Οδού και του Ελαιώνα, Λαογραφικό Μουσείο Ιστορίας Λαϊκού και Ρεμπέτικου τραγουδιού κ.ά.
Χαρακτηρισμός χώρων – αγορές γης, διαμόρφωση δικτύων υποδομών (νερών, ευρυζωνικά, ενεργειακά κ.λπ) με κύρια εργαλεία, τις εισφορές σε γη- χρήμα και το τέλος περιβαλλοντικών βελτίωσης και ανάπτυξης,
Στον οικιστικό και εμπορικό ιστό ουσιαστικός έλεγχος και άμεση απελευθέρωση του δημόσιου χώρου (πλατείες – πεζόδρομοι – πεζοδρόμια) από αυθαίρετες καταλήψεις και των οδών και των προσβάσεων από την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά Ι.Χ. και ΤΑΧΙ.
Διατήρηση των κοινοφελών χαρακτηρισμών στους ελάχιστους εναπομείναντες μεγάλους χώρους (Μπουλντόζες, καμένο Jumbo κλπ.).
Επιτάχυνση των διαδικασιών της ένταξης περιοχής Γιούλα – Νταμαράκια
δέσμευση των απαραίτητων κοινόχρηστων κοινωνικών, πολιτιστικών και αθλητικών χρήσεων για την περιοχή (πολιτιστικό κέντρο, κλειστό γυμναστήριο κλπ)
Σχεδιασμό ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων με βάση την ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή και διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της
Δημιουργία τοπικού ΣΜΑ
Εφαρμογή συστήματος κάδων πολλαπλής διαλογής σε κεντρικά σημεία (πλατείες, σχολεία, ΤΕΙ κ.λπ.) και πιλοτικών προγραμμάτων σε επιλεγμένες σε πρώτη φάση γειτονιές για ολοκληρωμένο διαχωρισμό στην πηγή και ανακύκλωση. Ενθάρρυνση της οικιακής κομποστοποίησης.
Δημιουργία Τοπικών ή Διαδημοτικών Χώρων πρωτοβάθμιας διαλογής υλικών στον Ελαιώνα.
Λειτουργία επιτέλους του «Τιτάν» και αγορά του υπολοίπου, κάθε δυνατή οικονομική και τεχνική ενίσχυση στις τοπικές συλλογικότητες με αντικειμενικά κριτήρια προσφοράς στην πόλη και τους συμμετέχοντες στις δράσεις.
Απελευθέρωση του Δημόσιου χώρου, Σχέδιο αισθητικών παρεμβάσεων αστικών χώρων (στολισμοί, φωτισμός, στάσεις, διαφημιστικές πινακίδες και επιγραφές, αρχιτεκτονικοί περιορισμοί μορφής νόμιμων στεγάστρων και τραπεζοκαθισμάτων, όψεων καταστημάτων ιστορικών και τοπικών κέντρων) και αναπλάσεων (φύτευση, δομικά υλικά κ.λπ.).
Ενίσχυση της Δημοτικής συγκοινωνίας, που σήμερα δεν λειτουργεί, με ανασχεδιασμό της βάσει των νέων χωροθετήσεων σε Ελαιώνα και σταθμών του Μετρό, τη χωροθέτηση πάρκινγκ και την προτεινόμενη πολιτιστική διαδρομή - Ελληνικό Μολύβι ( και ότι πραγματοποιηθεί απο ευγενείς χρήσεις στον Ελαιώνα)- Ιστορικό εμπορικό κέντρο (αποτύπωμα αρχαίας Ιεράς Οδού) – Μπαρουτάδικο ((βιομηχανικό Μουσείο-θέατρο- έκθεση γλυπτών) – κτήμα Μερκάτη (πάρκο Ελιάς). Ανάδειξη της κεντρικότητας της Ιεράς Οδού στον πολιτιστικό χάρτη της Αττικής. με διαδημοτικές συνεργασίες.
Αναβάθμιση των διαδικασιών ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης (ηλεκτρονική κάρτα Δημότη και Επιχείρησης), επανεξέταση της απόφασης για τα ΚΕΠ, δημιουργία ΚΕΠ στο Δημαρχείο.
Ενεργειακός σχεδιασμός με χρήση εναλλακτικών ανανεώσιμων μορφών (φωτοβολταϊκά, αβαθής γεωθερμία στο Μπαρουτάδικο κ.λπ.) με προτεραιότητα την ενεργειακή αναβάθμιση των δημοτικών κτηρίων και τέλος τον άμεσο σχεδιασμό αξιοποίησης του Δημοτικού κτιριακού αποθέματος (γήπεδο, σχολικά κτίρια, χώροι ΟΤΕ – ΔΕΗ κ.λπ) για τον εκμηδενισμό των υποχρεώσεων ενοικίασης ως το 2014 και την κάλυψη αναγκών τοπικών κοινωνικών συλλογικοτήτων. Επίσης δεν μπορεί να μείνει ανενεργό το «Ελληνικό Μολύβι».
Τέλος πολιτικές προσέλκυσης των σπουδαστών του ΤΕΙ και όχι μόνο.
Δέσμη υποστηρικτικών μέτρων για σπουδαστές – κατοίκους Αιγάλεω (κάρτα εκπτωτική σε Δημοτικές δράσεις – ψυχαγωγικούς χώρους και καταστήματα εστίασης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς.
Γ. Είναι προφανές ότι αυτά προϋποθέτουν μια σημαντική αναδιάταξη των δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών, αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού και φυσικά καμία νέα περικοπή οργανικών θέσεων (όπως πράξατε με την κατάργηση των Νομικών Προσώπων, σαφής υλοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου) μας για αποτροπή της εφεδρείας, των απολύσεων και της μαύρης εργασίας (ΜΚΟ).
Προτεραιότητα η στελέχωση και υποστήριξη (τεχνολογική και διοικητική) της κοινωνικής υπηρεσίας και των κοινωνικών δομών. Απαραίτητη προϋπόθεση πέραν της δημιουργίας των νέων αλληλέγγυων δομών είναι η αναβάθμιση λειτουργίας των Δημοτικών Ιατρείων και η συλλειτουργία τους με Κοινωνικό Φαρμακείο.
Νομική και Συμβουλευτική στήριξη σε συμπολίτες μας ανήμπορους να αντιμετώπισουν τα «χαράτσια» και τα άλλα μέτρα.
Επιλογή της αυτεπιστασίας για μεγάλο αριθμό έργων, προτεραιότητα προσανατολισμοί των μελετών, για μείωση της τοπικής ανεργίας.
Αναδιοργάνωση της υπηρεσίας καθαριότητας για εξοικονόμηση πόρων με βάση τον τοπικό ΣΜΑ και τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή.
Μελέτη για την έναρξη άμεσα, σταδιακής μεταφοράς των Τεχνικών Συνεργείων και της καθαριότητας με δημιουργία πρατηρίων βενζίνης και φυσικού αερίου, γκαράζ και αποθηκευτικών χώρων όλων των υπηρεσιών στα κτίρια ΔΕΗ – ΟΤΕ (Δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ το αρχείο της πολεοδομίας στον Ασπρόπυργο).
Πλήρης μηχανοργάνωση των υπηρεσιών όχι μόνο για την εξυπηρέτηση του πολίτη και της τοπικής επιχείρησης αλλά και για την εφαρμογή ολοκληρωμένου G.I.S σχεδίου παρακολούθησης και ελέγχου χρήσεων, διαρκούς παρακολούθησης και συγκριτικής αξιολόγησης προμηθευτών και προμηθειών και αλλαγών κόστους ποιότητας υλικών κ.λπ.
Διαρκής επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού μέσα από ένα προγραμματισμό σχεδιασμένης αντιμετώπισης άμεσων και μακροπρόθεσμων αναγκών.
Άμεση συγκρότηση επαρκούς Τμήματος Προγραμματισμού σε ουσιαστική διασύνδεση με διαδημοτικά, περιφερειακά, εθνικά και Ευρωπαϊκά δίκτυα και κέντρα λήψης αποφάσεων, καθημερινής παρακολούθησης του ΕΣΠΑ και των Εθνικών Τομεακών Προγραμμάτων.
Δημοτική δομή ενημέρωσης και στήριξης της απασχόλησης και της τοπικής επιχειρηματικότητας, άμεση σύνδεση με ΟΑΕΔ, εθνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς. Ιδιαίτερα για τους τοπικούς επιχειρηματίες απαιτούνται στοχευμένες δημοσιονομικές πολιτικές, οργανωμένη προβολή, διαρκής ενημέρωση και τεχνολογική υποστήριξη.
Ουσιαστική αναβάθμιση των αδελφοποιήσεών μας, σχεδιασμοί στενής συνεργασίας και κοινών δράσεων σε ζητήματα τοπικής ανάπτυξης, περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής.
Δ. Αφήσαμε τελευταίο τον άξονα Πολιτικές και Κοινωνικές Διεκδικήσεις. Θα το επαναλάβουμε άλλη μια φορά. Χωρίς ξεκάθαρη τοποθέτηση για την υπεράσπιση Δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των Δημοτικών λειτουργιών και υπηρεσιών, χωρίς τη διεκδίκηση εφαρμογής των συνταγματικών άρθρων (102 -108 και όχι μόνο) απέναντι στην κάθε κυβερνητική προσπάθεια περιστολής τους δεν υπάρχει μέλλον.
Οφείλουμε προγραμματικά να δεσμευτούμε:
Για πάλη αποτροπής των σχεδίων ιδιωτικοποίησης, διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, υπερφορολόγησης των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων για στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές.
Να στηρίξουμε ως Δήμος νομικά – συμβουλευτικά συμπολίτες μας που θίγονται και θα θιγούν από αυτή την επίθεση.
Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες κινητοποίησης των συλλογικών μας οργάνων.
Να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας και να συμπαραταχθούμε με Συνδικάτα, Επιστημονικούς φορείς, κοινωνικούς φορείς, συλλογικότητες και ομάδες πολιτών που αγωνίζονται για την ουσιαστική ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών, με καμπάνιες, δράσεις, προσφυγές, κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας στην ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας.
Η ουσιαστική βελτίωση της απαράδεκτης κοινωνικής πραγματικότητας που βιώνουμε, Αυτοδιοίκηση και κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αντίσταση και την αλληλεγγύη μας.
Ας ξαναθυμηθούμε, όσοι το ξεχάσαμε, ότι η Αυτοδιοίκηση με βάση τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας έχει όχι μόνο θεσμικό αλλά και κινηματικό χαρακτήρα.
Με αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις, αντιρρήσεις, εκτιμήσεις και προτάσεις και με δεδομένη την παράταση, θεωρώντας σήμερα τη συζήτηση ως πρώτο επί της ουσίας βήμα διαλόγου, θωρούμε ως βάση συζήτησης το προτεινόμενο Επιχειρησιακό καταψηφίζουμε (τις σελ. 70-71) του υποτιθέμενου οράματός σας, ζητάμε να αντικατασταθεί από το τρίτο μέρος της τοποθέτησής μας.
Την τελική μας θέση για το Επιχειρησιακό θα διαμορφώσουμε με την οριστικοποίηση των κατευθύνσεων, των μέτρων και των κοστολογημένων δράσεών του.
