24/5/2012
O Δήμος Αιγάλεω και η Αυτοδιοίκηση υπό κατάρρευση.
Οφείλουμε ενωμένοι, να αντιδράσουμε άμεσα.
Μετά από πρόταση μας, στο Δημοτικό Συμβούλιο της 17/5/2012, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη τη Δευτέρα 21/5/2012 στο γραφείο Δημάρχου, με θέμα τα οικονομικά του Δήμου. Συμμετείχαν η Διοίκηση, οι επικεφαλής των παρατάξεων (δεν παρευρέθηκε ο κ. Βούλγαρης της «Λαϊκής Συσπείρωσης»), ο οικονομικός Διευθυντής, το Σωματείο Εργαζομένων και εκπρόσωποι των δεκάδων απλήρωτων συμβασιούχων.Η τραγική κατάσταση που περιγράφηκε, δυστυχώς επιβεβαίωσε επί τα χείρω τις προβλέψεις που είχαμε διατυπώσει στη συζήτηση του προϋπολογισμού τον Νοέμβριο. Σε ανθρώπους που οφείλονται δέκα μήνες, με τεχνάσματα θα δοθεί ο τρέχον μήνας, ενώ αμφίβολο είναι αν θα πληρωθούν κανονικά ακόμα και βασικοί μισθοί των μονίμων το επόμενο δίμηνο. Ούτε συζήτηση για προμηθευτές αν δεν εγκριθεί το δάνειο που εκκρεμεί από πέρυσι. Οι τρέχουσες οφειλές σε εργαζόμενους και προμηθευτές σε λίγο θα αγγίξουν τα 10.000.000€ (πέραν του χρέους των περίπου 30.000.000€). Οι άμεσες οφειλές στους εργαζόμενους αγγίζουν τα 2.000.000€, σε περισσότερους από 200 οφείλονται μήνες, ενώ σε περίπου 100 εργαζόμενους οφείλονται περισσότεροι από δέκα μήνες.
Το τι φταίει το έχουμε αναλύσει επανειλημμένως, προεκλογικά και μετεκλογικά.
Κατ’ αρχήν και κυρίως, οι πολιτικές του Μνημονίου και ο Καλλικράτης, που μείωσαν κατά 50% τους πόρους στην Αυτοδιοίκηση μεταξύ 2009-2012 και οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα στη διάλυση των δημόσιων και δημοτικών κοινωνικών παροχών. Την κατάσταση επιδεινώνουν τα περίπου 3.000.000€ τοκοχρεωλύσια ετησίως, από τα δάνεια των λειτουργικών (βλέπε πελατειακών) αναγκών της Διοίκησης Καλογερόπουλου. Ουσιαστική όμως συμβολή στην επιδείνωση της κατάστασης έχει η έλλειψη στοιχειώδους προγραμματισμού της Διοίκησης Καρδαρά, όπως για παράδειγμα: η πρόσληψη δεκάδων συμβασιούχων, που όπως τους είχαμε επισημάνει δεν θα μπορούν να πληρωθούν και κατηγορηθήκαμε από κάποιους ως αντεργατικοί, η μη σύμπτυξη των ενοικιαζόμενων χώρων, η μη επιβολή τέλους βελτίωσης στις μεγάλες επιχειρήσεις, η αδιαφορία ελέγχου και καταγραφής στον Ελαιώνα και πολλά άλλα.
Τι μπορούμε να κάνουμε πέρα από την προφανή, άμεση εξοικονόμηση πόρων, που φυσικά σ’ αυτά τα μεγέθη σημαίνει και μείωση κοινωνικών παροχών, τον αναγκαίο εξορθολογισμό δαπανών και την απαραίτητη αύξηση εσόδων από δραστηριότητες που διαφεύγουν ή την ανάπτυξη αλληλέγγυων δομών;
Θεωρούμε, πως οφείλουμε να αντιδράσουμε άμεσα και συντονισμένα. Το ζητάμε τρία χρόνια τώρα και από την προηγούμενη αλλά και ιδιαίτερα έντονα από την σημερινή, Διοίκηση. Να πρωτοστατήσει ο Δήμος μας στη δημιουργία ενός αγωνιστικού, διεκδικητικού, Αυτοδιοικητικού κινήματος που σε συνεργασία με τους εργαζόμενους και την κοινωνία (την οποία οφείλει να ενημερώσει και να κινητοποιήσει), θα απαιτήσει να εφαρμοσθούν οι συνταγματικές προβλέψεις, θα ανατρέψει τις αντικοινωνικές, μνημονιακές συνταγές που οδηγούν σε διάλυση της κοινωνικής συνοχής και σε νέες οδυνηρές επιβαρύνσεις των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια υπεκφυγών γιατί οι κοινωνικές αντοχές έχουν ήδη εξαντληθεί.
ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΙΓΑΛΕΩ
