-

-

6 Μαΐ 2010

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ "ΑΝΑΠΛΑΣΗ Αιγάλεω" Δ. ΜΠΙΡΜΠΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ "ΑΝΑΠΛΑΣΗ Αιγάλεω" Δ. ΜΠΙΡΜΠΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΑΙΓΑΛΕΩ 21-4-2010

κ.Πρόεδρε, κ.κ.συνάδελφοι,

σήμερα συζητάμε ένα κορυφαίο ζήτημα του πολιτικού μας συστήματος, με καθοριστικές επιπτώσεις στην λειτουργία και την ποιότητα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Πριν αποπειραθούμε την κριτική μας στον «Καλλικράτη» ,κρίνουμε σκόπιμο να σας παρουσιάσουμε τις θέσεις μας, που αποτελούν και τον οδηγό της κριτικής μας

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Η «συζήτηση» για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση σε λίγο «ολοκληρώνεται». Ο Υπουργός κ. Ραγκούσης έχει δεσμευθεί για κατάθεση και ψήφιση του νομοσχεδίου «Καλλικράτης» μέσα στον Μάη.
Η κυβέρνηση, συνεπής στην τακτική ένα βήμα μπρος - δύο βήματα πίσω, ναρκοθετεί τους νέους θεσμούς μη αποδίδοντας, στους γεννήτορές τους, ούτε καν τους υφιστάμενους θεσμοθετημένους πόρους. Χωρίς ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο υποστήριξης με διασφαλισμένους πόρους, που θα διορθώσει τις αστοχίες και τα ελλείμματα, του «Καποδίστρια» και του «Μπαλτατζή», σε υποδομές, εξοπλισμό, ανθρώπινο δυναμικό.
Αυτές άλλωστε είναι και οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις για την επιτυχία της μεταρρύθμισης σε λειτουργικό επίπεδο. Αλλιώς υπάρχει, κυρίως, η ανάγκη ένδυσης του μανδύα του «μεταρρυθμιστή», που οδηγεί τον κ. Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του στην εξαγγελία άλλης μιας «μεταρρύθμισης», για να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό των κοινωνικά αδιεξόδων, αντιλαικών και άστοχων χειρισμών τους, των προβλημάτων της δημοσιονομικής κρίσης. Με παράλληλη αφαίμαξη πόρων (1.8 ΔΙΣ Ευρω αν τους πιστέψουμε) από την ήδη απισχνασμένη οικονομικά Αυτοδιοίκηση( Ελλ. 2,7 % ΑΕΠ - 11,3% Ε.Ε ), βορά στο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα σταθερότητας.
Οι ελλείψεις, ουσιαστικής συζήτησης, ολοκληρωμένου σχεδιασμού και στήριξης θα οδηγήσουν σε αλλαγές ταμπελών και καβγάδες -χωρίς νόημα- για όρια, «πρωτεύουσες» και «έδρες» των νέων χωροεδαφικών ενοτήτων. Θα χάνεται άλλη μια ευκαιρία ουσιαστικής βελτίωσης και εκσυγχρονισμού των δημόσιων, υπηρεσιών και λειτουργικών διαδικασιών. Παράλληλα, η κυβέρνηση θα επιτυγχάνει άλλη μια νεοφιλελεύθερη «δημοσιονομική εξυγίανση», περικόπτοντας κοινωνικούς πόρους, όπως συνέβη και με τον «Καποδίστρια».
Πώς στεκόμαστε εμείς, όντας υπέρ , της αναγκαίας, ενιαίας και ολοκληρωμένης, Διοικητικής μεταρρύθμισης του πολιτικο-διοικητικού μας συστήματος. Μιας ανατροπής του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού, γραφειοκρατικού και πελατειακού μορφώματος, μίας μεταρρύθμισης που θα συναρθρώνεται με ένα εθνικό και περιφερειακό, αειφόρο, χωροταξικό «σχεδιασμό», διασφαλίζοντας όρους βιώσιμης ανάπτυξης.
Έχοντας ξεκαθαρίσει ότι η δική μας προσέγγιση, εκκινεί από άλλες αφετηρίες και έχει άλλη τελική στόχευση. Την άμεση, στο πλησιέστερο επίπεδο προς τον πολίτη, παροχή υψηλής ποιότητας δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, με ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν.
Θεωρούμε ότι:
- σαν Πολιτεία , χωρίς νέα κενά «θεσμικής μνήμης»,οφείλουμε να αποτιμήσουμε τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ-καθώς και τις ανεπάρκειες του ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ -λαμβάνοντας υπόψη αντιφάσεις και δυσλειτουργίες του (μικροκομματικός σχεδιασμός, ανυπαρξία υποστήριξης εφαρμογής, έλλειψη πόρων κλπ.), τις τοπικιστικές εκρήξεις - παρά τη γενικά θετική αποδοχή του σήμερα - για να αποφύγουμε τα ίδια λάθη.
- πρέπει να τελειώσει το σίριαλ των μαθητευόμενων μάγων και κοπτοραπτών. Είναι περισσότερο από αναγκαία η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης, που θα ενεργοποιήσει την «Κοινωνική Δυναμική», θα τεθεί σε ανοικτή συζήτηση και κοινωνική διαβούλευση στις ΤΕΔΚ και τους Δήμους, θα καταλήξει στα κοινά κριτήρια σχεδιασμού και εφαρμογής και μετά να νομοθετήσουμε.
Τα προαπαιτούμενα μιας ουσιαστικής συζήτησης, για να μην υπονομευθεί και απαξιωθεί και αυτή η αναγκαία μεταρρύθμιση και έχουμε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, είναι :
- Οικονομική επάρκεια: πρώτο βήμα η άμεση απόδοση των οφειλομένων στους υφιστάμενους αυτοδιοικητικούς θεσμούς.
- Ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο υποστήριξης και κάλυψης των βασικών ελλειμμάτων που κληροδοτούν οι σημερινοί (υποδομών-προσωπικού).
- Ουσιαστική διαβούλευση για την εφαρμογή κοινά αποδεκτών κριτηρίων, για τη διαμόρφωση των νέων χωροεδαφικών ενοτήτων. Οι μικροπολιτικές κουτοπονηριές στον «Καποδίστρια» αποδείχθηκαν άλλωστε πολύ μικρού ορίζοντα ως προς το ίδιον κομματικό όφελος.
- Σχέδιο ενσωμάτωσης στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση όλων των αναπτυξιακών και κοινωνικών, κρατικών περιφερειακών λειτουργιών καθώς και τη διαχείριση των αντίστοιχων εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων.
Τέλος, καθοριστικό σημείο ,η καθιέρωση της απλής αναλογικής, ως μοχλού διαμόρφωσης κουλτούρας συνθέσεων, μείωσης των ιδιοκτησιακών εξουσιαστικών φαινομένων, διασφάλισης ουσιαστικού δημοκρατικού ελέγχου και κινήτρων συμμετοχής και ενεργοποίησης των πολιτών.
Όσον αφορά τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, οι βασικές προσεγγίσεις μας είναι ότι:
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση , πρέπει να εδράζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές:
- της Τοπικής Αυτονομίας
- του Τεκμηρίου Αρμοδιότητας
- της Επικουρικότητας.
Η εφαρμογή τους θα οδηγούσε στο να διακρίνονται οι δημόσιες υποθέσεις σε τοπικής, περιφερειακής και κρατικής σημασίας, έτσι ώστε οι ανώτεροι να ασκούν μόνο τις αρμοδιότητες που οι πιο κάτω δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά.
Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτούνται οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις:
1. για Επιτελικό Κράτος -. ενισχύει τις επιτελικές δομές και λειτουργίες του στην κατεύθυνση του «κράτους-στρατηγείου». Αποσυγκεντρώνει και αποκεντρώνει αρμοδιότητες και πόρους σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Στηρίζει σύμφωνα με τις Συνταγματικές επιταγές την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Τ.Α., στην εφαρμογή των εθνικών δημόσιων πολιτικών και τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων
2. Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση
Το Σύνταγμα όρισε δύο βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση -κέντρο σχεδιασμού και συντονισμού της περιφερειακής ανάπτυξης- με αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο και Περιφερειάρχη αποτελεί, θεσμικά και πολιτικά, θεμελιώδη προϋπόθεση για ισόρροπη, περιφερειακή και ενδοπεριφερειακή, ανάπτυξη.
Οι Νομαρχίες θα λειτουργήσουν ως αποκεντρωμένοι Περιφερειακοί θεσμοί, με αιρετά όργανα, πόρους και αρμοδιότητες.
3. Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση -δύο διακριτών περιοχών:
Α. Οι Μητροπολιτικοί Δήμοι Αθήνας - Θεσσαλονίκης, όπου τίθεται η ανάγκη να υπάρξει μια αιρετή διοικητική βαθμίδα δεύτερου βαθμού (Μητροπολιτική Περιφέρεια) – πιθανή μελλοντική θέσπισή της π.χ. Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο μπορεί να έχει χαρακτήρα ενός ενισχυμένου Μητροπολιτικού Συνδέσμου -- από την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις για ολόκληρη τη μητροπολιτική περιοχή.
Απαιτείται μια ενιαία αντιμετώπιση ιδιαίτερα στους τομείς:
α) Οικονομικής Ανάπτυξης, β) Χωρικού Σχεδιασμού,
γ) Κοινωνικής Πολιτικής, δ) Περιβάλλοντος,
ε) Μεταφορών, στ) Πολιτικής Προστασίας και Ασφάλειας,
Β. Οι Δήμοι της Περιφέρειας είναι αναγκαίο να συγκροτηθούν με άξονα πόλεις μικρού και μεσαίου μεγέθους, προκειμένου να εξασφαλίζουν βιωσιμότητα, δυνατότητα παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακής παρέμβασης, ανταγωνιστικότητά, αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, προστασία του αστικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος και τελικά τη συγκράτηση του πληθυσμού από την ισόρροπη ανάπτυξη. Προϋπόθεση βέβαια η δημοτική δημοκρατία με εσωτερική αποκέντρωση, θεσμούς, πόρους και αρμοδιότητες που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή και των πιο μικρών κοινοτήτων .
Οι νησιωτικοί δήμοι, των συμπλεγμάτων, αυτοτελείς ΟΤΑ με ισχυρές εξουσίες, ακόμη και κρατικού χαρακτήρα
4. Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών πιέσεων, του κοινωνικού αποκλεισμού, του μεταναστευτικού, της αύξησης της απασχόλησης, της επιτάχυνσης της ανάπτυξης προϋποθέτουν σημαντικές επενδύσεις σε εξοπλισμό και κοινωνικές δομές, που δεν μπορούν να διατεθούν από την αγορά αλλά απαιτούν σημαντικούς πόρους του δημοσίου.
Απαιτείται λοιπόν συνολική μεταρρύθμιση και εκδημοκρατισμός του φορολογικού συστήματος, χωρίς επιβολή νέων φόρων στους πολίτες, με αναδιανομή του φορολογικού προϊόντος και των επενδυτικών προγραμμάτων, ανακατανομή των πόρων Κεντρικής εξουσίας - Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με πόρους εξισορρόπησης και εθνικής αλληλεγγύης για τους αδύναμους Ο.Τ.Α., κατανομή με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια.
Η Αυτοδιοίκηση πρέπει να αποκτήσει επάρκεια πόρων αλλά και δημοσιονομική αυτοτέλεια, με δυνατότητα άσκησης πολιτικής π.χ. πράσινη φορολογία σε κερδοσκοπικές χρήσεις και λειτουργίες, στο πλαίσιο ενός ενιαίου δημοσιονομικού συστήματος.
5. Βασική αρχή για τη λειτουργία των αποκεντρωμένων θεσμών Αυτοδιοίκησης με διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο είναι, παράλληλα με τη θεσμοθέτηση μορφών συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων (πχ συμμετοχικός προϋπολογισμός, τοπικά δημοψηφίσματα) και η ουσιαστική πολιτική λειτουργία και αναβάθμιση του ρόλου των Συμβουλίων (Τοπικών, Διαμερισματικών, Δημοτικών, Νομαρχιακών, Περιφερειακών), ως κυρίαρχων αντιπροσωπευτικών οργάνων, που βουλεύονται και διευθύνουν τις τοπικές υποθέσεις. Ανάδειξή τους με απλή αναλογική, για δημοκρατικότερη εκπροσώπηση των κοινωνικών δυνάμεων και ενθάρρυνση συμμετοχής των πολιτών στα όργανα λήψης των αποφάσεων. Η απλή αναλογική θα διευκόλυνε, με την ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, τις αναγκαίες διεργασίες κοινωνικής συναίνεσης, την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από διαφορετικές δυνάμεις με τη συμμετοχή τους στα αιρετά όργανα.
Επί του μη οριστικοποιημένου προσχεδίου «Καλλικράτης»

Αντ΄ αυτών, η Κυβέρνηση απέστειλε ένα «μη οριστικοποιημένο προσχέδιο για τον Καλλικράτη», «άμεσα» στην ΚΕΔΚΕ και δια διαρροών στον Τύπο, με κατευθυνόμενη συμπληρωματική πληροφόρηση δημοσιονομικού τρόμου. Κομμάτια που περιγράφουν την εικόνα του Πολιτικοδικοικητικού πάζλ που επιδιώκεται, παρά τα εμφανή λευκά κενά που την χαρακτηρίζουν.
Η απουσία κατάθεσης του χωροταξικού, έναν μήνα πριν την εξαγγελθείσα ημερομηνία ψήφισης του, εδώ πρέπει να τονισθεί ότι ισχυροί Δήμοι δεν είναι συνήθως οι Δήμοι πληθυσμιακά τέρατα, αλλά οι Δήμοι που έχουν την δυνατότητα παροχής ποιοτικών δημόσιων ,κοινωνικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών στο σύνολο των κατοίκων τους. Η σκόπιμη ασάφεια -παρά τις βελτιώσεις από το αρχικό στα οικονομικά, το «τριφασικό»- ομοσπονδιακό στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας- σύστημα εκλογής και διακυβέρνησης με τη διατήρηση και ενίσχυση της μονοπαραταξιακής αντίληψης (δημοτικοί σύμβουλοί που εκλέγονται μόνο από τα όρια, του δημοτικού διαμερίσματος στα μεγάλα αστικά κέντρα πάνω από 100.000 κατοίκους και των παλαιών Δήμων που συνενούνται, με υποχρέωση επικοινωνίας ενός σταυρού - από το σύνολο των δημοτών στους υπόλοιπους μη συνενούμενους Δήμους). Η συνταγματικά προβληματική υποχρεωτική ένταξη, στην λειτουργία του Ταμείου(Λογαριασμός) Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης, με πόρους αποκλειστικά από τους ΚΑΠ ,
Συνηγορούν δυστυχώς στην ενίσχυση των ενστάσεων και αντιρρήσεων που είχαμε από την αρχή διατυπώσει.
Είναι σίγουρο ότι ο Καλλικράτης αποτελεί σημαντική μεταρρυθμιστική τομή στο πολιτικό διοικητικό σύστημα της χώρας. Η καθιέρωση της αιρετής περιφέρειας και η θεσμοθέτηση μορφής μητροπολιτικής αυτοδιοίκησης αποτελούν από μόνες τους - παρά τις ατέλειες , τις αλληλοκαλυπτόμενες με την αποσυγκεντρωμένη κρατική διοίκηση και προβληματικές (όπως π.χ. η διαχείριση απορριμμάτων) πολλές φορές προβλέψεις τους – καθοριστικές αλλαγές. Η συνοδεία τους δε με πληθώρα αρμοδιοτήτων και νέων θεσμικών μορφωμάτων (Συμβούλιο ένταξης μεταναστών – Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης κλπ ) παρά τον λάθος σχεδιασμό τους ,δεν πρέπει συλλήβδην να υποτιμηθούν και απορριφθούν
Όμως είναι ταυτόχρονα βέβαιο ότι ο «Καλλικράτης», πόρρω απέχει από την αναγκαία δημοκρατική, διοικητική μεταρρύθμιση του κράτους, που έχει ανάγκη η χώρα. Προσιδιάζει περισσότερο σε μια προσπάθεια τεχνοκρατικής μεταρρύθμισης, λειτουργικής τακτοποίησης, με αμφίβολα μάλιστα αποτελέσματα.
Κόκκινο νήμα στην κυβερνητική πολιτική, παρά τις φιοριτούρες και τα επικοινωνιακά τρυκ, είναι:
- η ενίσχυση και διεύρυνση του αρχηγικού προτύπου, μονοπαραταξιακής διαχείρισης, η εμπέδωση του δικομματικού – διπολικού μοντέλου, που δεν αφορά μόνο την διατήρηση του πλειοψηφικού- 3/5 εδρών στον πρώτο συνδυασμό - αλλά και τον τρόπο συγκρότησης των επιτροπών
- μονοπαραταξιακή απ’ ευθείας διοριζόμενη από τον Δήμαρχο Εκτελεστική,
- σε κατεύθυνση διπολική η Οικονομική και η επιτροπή Ποιότητας ζωής,
- μονοπαραταξιακή δυνατότητα συμμετεχόντων, πλην αλλοδαπών συμβούλων, στο Συμβούλιο ένταξης μεταναστών

- η δημοσιονομική τρομοκρατία ,που διαφαίνεται στο κείμενο και αποτυπώνεται στα δημοσιεύματα. Απολύσεις συλλήβδην όλων των συμβασιούχων, όροι Δ. Ν. Τ. για δανεισμό και «εξυγίανση» των υπερχρεωμένων Δήμων , ισοπεδωτική λειτουργική εναρμόνιση των Νομικών Προσώπων και νέες μορφές ελεγκτικών μηχανισμών χωρίς διαφαινόμενη μείωση και κατάργηση των 8-9 ήδη υπαρχόντων.


- - η εγκαθίδρυση μιας αντίληψης καθ’ οικονομία, τυπικής και όχι ουσιαστικής, διαβούλευσης. Ηλεκτρονική ανάρτηση– ελάχιστο χρονικό διάστημα για ουσιαστική μελέτη . Ατομική προσέγγιση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή κλειστών επιτροπών ειδικών, αντιπροσωπειών όπου οι αποφάσεις τους περιβάλλονται από την «άχλυ» των αναγκαστικών μονόδρομων.

Το « μόνιμο άγχος» για άμεσο δημοσιονομικό όφελος, όταν δεν υποκρύπτει τον χαίοντα κρατικό νεοσυγκεντρωτισμό, αναδεικνύει τα εγγενή πολιτικά προβλήματα, την απουσία ουσιαστικής δημοκρατικής αντίληψης, του πολιτικοδιοικητικού μας συστήματος. Αρχηγισμός, μονοπαραταξιακή διαχείριση με αντίληψη κατάληψης και ιδιοκτησίας της εξουσίας.
Έχουμε τονίσει και επιμένουμε ότι απαιτείται θεσμοθετημένος κοινωνικός έλεγχος που να διαθέτει εργαλείο πιθανής πραγμάτωσης, την απλή αναλογική, με βάθεμα της δημοκρατίας και της αποκέντρωσης, ώστε να έχουν ουσιαστική συμμετοχή οι πολίτες και όχι μόνο «ηλεκτρονική παρακολούθηση» περίπλοκων νομοθετημάτων . Η εφαρμογή της μπορεί να αποτελέσει την ασπίδα προστασίας, της διαφάνειας και της νομιμότητας καθώς και το δόρυ καταπολέμησης της διαφθοράς.
Το «προσχέδιο» αποτελεί την αποθέωση της «μεταδημοκρατίας των λογιστών». Λογιστική αποτύπωση των πάντων για ελεγκτική διευκόλυνση, ποσοστά επί ποσοστών. Πλαφόν στον αριθμό των Δήμων, έως 370 .Αριθμοποίηση των Νομικών Προσώπων, ποσοστικοποίηση οικονομικών πόρων και τοπικών επιμερισμών τους, δανειακών απαιτήσεων και διοικητικών καταναγκασμών. Ακόμη και η ορθότατη απαίτηση καταγραφής αρμοδιοτήτων, προσωπικού και οικονομικών στοιχείων δήμων και υπαλλήλων προσαρμόζεται κυρίως στην ανάγκη ενός επιπλέον ελέγχου των ελεγκτικών μηχανισμών και όχι στον συνδυασμό με άλλους, ανύπαρκτους σήμερα και μη δημιουργούμενους, τοπικούς δείκτες, για ουσιαστικό τοπικό αναπτυξιακό σχεδιασμό. Λογιστικός τυφλοσούρτης, πλήρης αδυναμία κατανόησης της τοπικότητας, της εδαφικής και γεωγραφικής ιδιαιτερότητας.
Η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς ή πρόβλεψης για τον «Καλλικράτη» στο Φορολογικό Νομοσχέδιο που ψηφίσθηκε και η παραπομπή όλων των συνταγματικά απαιτητών οικονομικών υποχρεώσεων του, από τις μεταφερόμενες αρμοδιότητες, σε νόμο τον Οκτώβρη, αφού «προηγηθεί» η κοστολόγηση τους. Όταν από σήμερα, όπως υπογραμμίζει η ΚΕΔΚΕ είναι ήδη γνωστά τα ποσά σε πολλές από αυτές (π.χ. 1.100.000.000€ ο τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας, από τις Νομαρχίες στους Δήμους και 260.000.000€ η Πολεοδομία), μόνο διασφάλιση του δεν σηματοδοτεί.
Γνωστό άλλωστε είναι πως οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν παραβιάσει κατάφωρα την Συνταγματική Επιταγή (τουλάχιστον 5 Δις € δεν έχουν αποδώσει την τελευταία δεκαπενταετία), παρά τις νομοθετικές προβλέψεις και στον «Καποδίστρια» και στον πρόσφατο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων .
Αυτή καθ΄ αυτή δε ,η ανακατανομή και μεταφορά των αρμοδιοτήτων ελάχιστα επιβεβαιώνουν την αντίληψη ότι οδηγούμαστε σε επιτελικό κράτος. Επιβεβαιώνεται σαφώς στο άρθρο του (Ιανουάριος 2010- Ελευθεροτυπία) ο κ. Γ. Σωτηρέλης , σύμβουλος του πρωθυπουργού και μέλος της Επιτροπής, ότι περισσότερο ο «Καλλικράτης» αφορά λειτουργική αναβάθμιση και ανακατανομή αρμοδιοτήτων και εξουσιών ανάμεσα στα δύο επίπεδα Αυτοδιοίκησης. Έχουμε ελάχιστη κρατική αποκέντρωση με παράλληλη λειτουργική αναβάθμιση της αποσυγκεντρωμένης κρατικής διοίκησης μέσω των 7 Γενικών Διευθύνσεων.
Η διαφαινόμενη δε διατήρηση των 5 Κρατικών Αναπτυξιακών Περιφερειών για το ΕΣΠΑ, προβληματίζει ,τουλάχιστον, για την ολοκληρωμένη υλοποίηση του προβλεπόμενου αναπτυξιακού σχεδιασμού και την διαχείριση των Ευρωπαικών Πόρων από την αιρετή Περιφέρεια,

Ενδεικτικό είναι ότι στις νέες αρμοδιότητες των Δήμων μεταφέρονται «κουραστικές και ενοχλητικές» υποχρηματοδοτούμενες κρατικές αρμοδιότητες που κανείς δεν έχει ζητήσει π.χ. Πρωτοβάθμια Υγεία – ευθύνη συντήρησης , φύλαξης και λειτουργίας των Κέντρων Υγείας, την αεροπορική διακομιδή του ΕΚΑΒ !! - ενώ τα ευρυζωνικά και ενεργειακά δίκτυα, τα διαχείρισης φυσικών πόρων και τα συγκοινωνιακά δίκτυα, είναι εκτός μητροπολιτικών ευθυνών. Ελπίζουμε να μην αποτελούν το φιλέτο του νέου κύματος ιδιωτικοποίησεων.
Η πρόθεση άμεσης εφαρμογής χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία ( μια που ο «Καλλικράτης» αποτελεί κορωνίδα, αν πιστέψουμε δηλώσεις και δημοσιεύματα, του προγράμματος σταθερότητας, θα εξοικονομηθούν ισχυρίζονται, τουλάχιστον 1.000.0000.000€ από τα 4.000.000.000€ που δίνει στους Δήμους ο κρατικός προϋπολογισμός), όταν στη Δανία απαιτήθηκαν 7 χρόνια και η ΚΕΔΚΕ προβλέπει ότι για την εφαρμογή του απαιτούνται 24 Προεδρικά Διατάγματα και 183 Κ.Υ.Α., με γνωστή την ταχύτητα και την αντιγραφειοκρατική λειτουργία του Ελληνικού Δημοσίου γίνεται απολύτως προβλέψιμη η κατάσταση λειτουργικού χάους που θα περιέλθουμε το 2011.
Αυτό το μείγμα ερασιτεχνισμού και δημοσιονομικού φονταμενταλισμού είναι εκρηκτικό.
Διατρέχοντας το κείμενο έχεις την αίσθηση, ότι υποδόρια χαρακτηρίζεται από μία τάση απόλυτου κρατικού ελέγχου, στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης και αποδόμησης του δημόσιου και συντονιστικού, αναπτυξιακού ρόλου της Αυτοδιοίκησης. Άμεσα, -εκτός τα ευρυζωνικά, τα ενεργειακά και τα συγκοινωνιακά δίκτυα,
Έμμεσα – με την επείγουσα ανάγκη κάλυψης των λειτουργικών κενών που θα υπάρξουν από την άμεση απόλυση 35.000 συμβασιούχων – σημαντικές αρμοδιότητες θα μεταφερθούν στην διαχείριση του Ιδιωτικό Τομέα, ανάλογες άλλωστε είναι οι εξαγγελλόμενες κρατικές «διευθετήσεις».
Ο συνδυασμός τους δε με την άμεση αναγκαστική αύξηση τελών, λόγω περικοπών των πόρων (ΚΑΠ) ~ 20% από την δημοσιονομική εξυγίανση, των κρατήσεων τόσο για χρηματοδότηση του επιχειρησιακού ΕΛΛΑΔΑ , όσο και για το νεοσυσταθέν Ταμείο (Λογαριασμός) Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης, οδηγεί την Ελληνική Αυτοδιοίκηση σε ένα περιοριστικό, νεοφιλελεύθερο περιβάλλον.
Μακάρι να διαψευσθούμε αλλά οι προϋποθέσεις εφαρμογής του «Καλλικράτη», όπως διαμορφώνονται από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες, δεν προδιαθέτουν κάτι το θετικό.
Δυστυχώς ούτε και τώρα πραγματοποιούνται κρίσιμες θεσμικές αλλαγές, απαραίτητες για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πολλαπλής κρίσης ( οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής, πολιτικής ) που βιώνουμε, παραπέμπονται σε άγνωστο μέλλον .
Αλλαγές που απαιτούν αποκέντρωση με αυτοδιοίκηση, για βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνικής αλληλεγγύη, δημοκρατική εμβάθυνση και συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και προϋποθέτουν:
- μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση με αποκέντρωση πόρων και εξουσιών
- ένα αειφόρο εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό
- την καθιέρωση της απλής αναλογικής για δημοκρατία, συμμετοχή, σύνθεση, ευθύνη
Παράλληλα, οφείλουμε να διεκδικούμε την καλλιέργεια της κοινωνικής εμπιστοσύνης με την δημοκρατική διαφάνεια, την διάλυση των πελατειακών δικτύων και την διαμόρφωση μιας άλλης δημοσιοϋπαλληλικής εργασιακής συνείδησης και κουλτούρας.
Έχοντας εκφράσει επί της αρχής ,την σαφή αντίθεση μας στο προτεινόμενο σχέδιο και αποφεύγοντας την ισοπεδωτική , καταγγελτική ρητορεία, οφείλουμε να παρέμβουμε στην βελτίωση και την αποτροπή δυσμενών συνεπειών από την εφαρμογή του, σε κοινοβουλευτικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο, στην κοινωνία των πολιτών. Αναδεικνύοντας ως Αυτοδιοικητικό κίνημα, τον εναλλακτικό προγραμματικό μας λόγο, διευρύνοντας δυνατότητες και ελαχιστοποιώντας προβλήματα. Απαιτείται από όλους κουλτούρα αγωνιστικής διεκδίκησης αλλά και σύνθεσης, για την συγκρότηση μετώπων και κινητοποίηση ευρέων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΡΜΠΑΣ